۸
میشود از هوای عفن سیاست که دل را میمیراند و زنگار بر روحِ آدمی مینشاند – حتی از همین هوا هم – راهی به رهایی جُست. ولی باید از این اقلیم بیرون آمد؛ «گر به اقلیم عشق رو آری…». ماههاست که انبوهِ اندوهان را به دل انبار کردهام و نمینویسم و نمیگویم. درس ننوشتن و تعلیق را خوب آموختهام اما نمیدانم این درس را خوب پس دادهام یا نه. دل میسپارم به نغمهای، به نوایی، به حال و هوایی از دل شاید مقدمهای باشد برای فتوحی، برای بسطی و گشایشی که «این یک دو دم که مهلت دیدار ممکن است»، شاید نفسی، لحظهای، دمی، حضوری دست دهد و عنایتی… میگذارم نوشتنیها را برای بعد. برای روزهای دیگری، که اگر از راه رسیدند، شاید آسانتر بتوانم نوشتن. به همین نغمه دل سپردن، حق بسیاری از حرفهای نگفتهی مرا ادا میکند. تا بعد…
نقشِ نامات…


|
يادداشتهای مرتبط
[موسيقی, پرويز مشکاتيان] | کلیدواژهها: , دستان, شجريان, پرويز مشکاتيان, چهارگاه
…جانا سخن از زبان ما میگویی…
پشمینه پوش تند خوی از عشق نشنیده ست بو
از مستی اش رمزی بگو تا ترک هشیاری کند
چون من گدای بی نشان مشکل بود یاری چنان
سلطان کجا عیش نهان با رند بازاری کند
سلام.بسیار این روزها نوشته می شود.بسیار خوانده می شود.اما همه می دانیم.زهری در کاممان است که نمی شود تف کرد.حالا سر به دیوار سینه کوباندن است حالای ما.هرچه نوشته ای خواندم.مثل بسیاران دیگر که خاموش می خوانند و نفسی عمیق می کشند و …
گفته بودی که عجیب تنهاییم.تنهاییم برادر.برادری نیست تنهاتر بشویم.من بدبینم به هر یادداشتی اینگونه که بوی مدت ها نبودن دارد.اگر می روی که پیله ببندی و هزار نقش برگردی دعای خیر بدرقه ات می کنم. اما رفتن رسم مروت نیست با مروت.امیدوارم که اشتباه کرده باشم و این یک خداحافظی نباشد
…که من خموشم و او در فغان و در غوغاست…
ای بابا! شما که هر روز اینجا می نوسین و توی بی بی سی اینهمه حرف میزنین. حالا چرا میگین: ماههاست که انبوهِ اندوهان را به دل انبار کردهام و نمینویسم و نمیگویم
پیش درآمد چهارگاه:
یکی از زیباترین قطعات موسیقی ایرانی که تا به حال شنیده ام.
مغنی کجایی نوایت کجاست؟ …
به امید گشایش !
سلام
خواستم بگویم تا اینجا خیلی خوب آمدی ولی شرط همرهی خضر آنست که تا آخرش بایستی
… و ما توفیقی الا بالله
مانند تبریکی که برای شهادت به خانواده ی شهید داده می شود فیلتر شدن شما را هم تبریک می گم. در روزگار ما فیلتر شدن وبلاگ هایی مانند وبلاگ شما کم از آن افتخار ندارد.
مداد العلما…