مغز درسی که امروز در ۲۵ بهمن برای ما تکرار شد چیزی نیست جز همین سخنِ حکیمانه‌ی میرِ دلیرِ سبزاندیشان: «در خیابان با سایه‌ها می‌جنگید حال آن که در میدان وجدان‌های مردم خاکریزهایتان پی در پی در حال سقوط است».
خوب است کسانی که در این دو سال گذشته جامعه‌ی ایرانی و فضای مجازی را مطالعه و مشاهده کرده‌اند در مفروضات‌شان تجدید نظر کنند. ملت ما به تدبیر و اشاره‌ی فضای مجازی مدیریت نمی‌شود. فضای مجازی تنها انعکاسی است از فضای واقعی جامعه که در شبکه‌های اجتماعی اینترنتی ریزش کرده است. این فضای مجازی چیزی نیست جز آینه‌ای کوچک که پیش روی فضای واقعی بزرگ ایرانی نهاده باشند. نقش فیس‌بوک، گودر، توییتر و وبلاگ‌ها، چیزی نیست جز انعکاس همین فضای واقعی.
اهتزاز غرور ملت در آن‌چه که امروز رخ داد با فضای مجازی خاصه با این همه محدودیت و داغ و درفشی که بر سرِ آن هست، ناشدنی است مگر این‌که این فضا انعکاسی و بازتابی باشد از همان چیزی که در فضای واقعی رخ می‌دهد.
یکی و تنها یکی از درس‌های امروز این بود که شبکه‌های اجتماعی واقعی ایرانیان و سبزها بسیار استخوان‌دارتر و قوی‌تر است از شبکه‌های اجتماعی مجازی. کافی است کمترین روزنه‌ای باز شود تا درخشش و نوشخند این آفتاب گرمی‌بخش ظلمت را بسوزاند.
این واقعیت، یکی دیگر از ناکامی‌های فتنه‌ی محمودیه و بساط کودتا را به بلیغ‌ترین زبانی تصویر کرد. این همه قصه‌ی ارتش سایبری و داستان راهزنی‌های اینترنتی و تجسس در احوال ملت و پرونده‌سازی‌های سخیف و شنیعِ حامیان فتنه‌ی محمودیه و «افسران جنگ نرم» چیزی نیست جز تف سربالایی که به روی نامیمون سیاه‌کاران بهتان‌ساز فرو می‌آید. جنگ واقعی این دروغ‌زنان در دل‌های مردم و وجدان‌های آدمیان بیدار است. دل آدمی و وجدان او را نمی‌توان با هک کردن و نیزه‌اندازی افسران جنگ نرم فتح کرد. ابزار این میدان، چیزی نیست جز صداقت ، تقوا، دادگری، بسط آزادی و بازگشتن از راهِ بی‌فروغ دروغ، دین‌فروشی، ریا و تحقیر مردم و بزرگی فروختن به ملت.
به خیالِ خامِ افسر پروراندن برای جنگ نرم باشید و هم‌چنان تغافل کنید. دل‌های ملت سبز ما در حصن حصینی است که به این افسون‌ها مغلوب دروغ نمی‌شود. کی خواهید فهمید که بارِ کج‌تان به منزل نمی‌رسد؟
