ایران در بی‌بی‌سی

ساعتی پیش شبکه‌ی سوم بی‌بی‌سی برنامه‌ای را نشان می‌داد با عنوان Fault Lines که جان مک کارتی روایتی از ایران بعد از انقلاب داشت. جالب‌تر از همه این بود که با افرادی مصاحبه می‌کرد و به خانه‌هایشان می‌رفت که اگر در ایران بود محال بود اینها را تلویزیون لاریجانی نشان بدهند: هادی قابل، سعید لیلاز، محسن کدیور، سعید رضوی فقیه، ابراهیم یزدی و افرادی از این دست. از همه جالب‌تر مدیر رستوران هانی بود. بعد از قریب به یک سال و نیم دوباره صحنه‌ای از رستوران هانی را در تلویزیون بی‌بی‌سی دیدم. هر وقت که مک‌کارتی به خانه‌ی روحانیون می‌رفت، مثل هادی قابل و محسن کدیور حتماً صحنه‌ی نماز خواندشان را هم نشان می‌دهد. در این میان فقط یک نفر انگلیسی را آزاردهنده صحبت نمی‌کرد و فصاحت در بیان داشت و آن هم ابراهیم یزدی بود. از انگلیسی صحبت کردن کدیور خنده‌ام می‌گرفت. شما از روحانیون کسی را می‌شناسید انگلیسی را درست صحبت کند؟ نمی‌گویم بدون لهجه، مقصودم درست است. یعنی اینکه دیترمین را دیترماین نگوید مثل کدیور!
پ.ن. باز هم که دوستان آقای کدیور ناراحت شدند! بابا این آقا انگلیسی را غلط صحبت می‌کند. این که به معنی طردِ شخصیت او نیست. شما دکتر سروش را در نظر بگیرید. این آقا انگلیسی را به لهجه‌ی فارسی صحبت می‌کند ولی حداقل تلفظ کلمات را درست ادا می‌کند و بیانش بسیار فصیح و ادیبانه است. شما خودتان باید انگلیسی صحبت کردنِ کدیور را دیشب در تلویزیون بی‌بی‌سی (ببخشید آی‌تی‌وی۱) می‌دیدید تا بفهمید چه می‌گویم. این چه طرز برخوردی است که تا کوچکترین ایرادی به آقا می‌گیرند به تریج قبای حضرات بر می‌خورد. تازه این ایراد بدیهی و روشنی است که هر کسی متوجه آن می‌شود.