در پیِ مطلبی که مدتی پیش برای سخنان خسرو ناقد در خصوص سید حسین نصر نگاشته بودم، ناقد در صفحه‌اش در بخش نامه‌ها مطلب را با اضافه توضیحاتی آورده است. من کماکان بر همان مدعا درباره‌ی سید حسین نصر باقی هستم. متأسفانه سید حسین نصر در امتزاج و آمیختن عرفان و فلسفه شدیداً راه افراط را در پیش گرفته است. نمونه آشکار و بارزش طبقه‌بندی شاعری چون خیام در زمره‌ی عارفان و حکمای ربانی است که تنها از سید حسین نصر و اقمارِ فکری‌اش ساخته است. شاید در فرصتی دیگر بحث مبسوطی را درباره‌ی او پیش بکشم.
Menu
