الآن ناگهان هوس کردم سری به رادیو درویش بزنم. تصادفاً آواز شهرام ناظری میآمد. نمیدانم چه شد که این بار احساس ناهماهنگی و سردی عجیبی در آن کردم. به گمانِ من اصلاً شهرام ناظری آواز خواندن یاد ندارد. بیخودی تحریر میزند و الکی هایهای میکند. اصلاً شأن آواز و تحریر را نمیداند. من حیرانم که این آدم چطور شاگردِ شجریان بوده است. آخر آواز آدابی دارد. همین طور که نمیشود آدم دلی دلی بزند زیر آواز و بخواند! برای اولین بار صدایش مرا رماند!
