تا به حال دقت کرده‌اید که در قرآن وقتی از سایر ادیان صحبت می‌شود، می‌گوید «اهل الکتاب» (با «ال» برای کتاب)؟ و نمی‌گوید: «اهل کتاب» (با تنوین اضافی برای کتاب)؟ نمی‌گوید پیروانی کتابی؛ بلکه می‌گوید پیروان کتاب. یعنی یک کتاب. یعنی قرآن وحدت مضمونی و معنای میان انجیل و تورات و قرآن قایل است. از «یک» کتاب حرف می‌زند نه از «چند» کتاب. در نتیجه، وقتی قرآن می‌گوید: «اهل کتاب» مقصودش این نیست که آن‌ها «اهل کتابِ خودشان» هستند و «اهلِ کتابِ ما» نیستند. خیلی روشن‌تر می‌گوید «اهل کتاب» و مرادش وسیع‌تر از آن است که بشود خط کشی مذهبی و دینی را در آن داخل کرد. علمای اهل لغت و عربیت اگر این‌جا را می‌خوانند، تأمل بفرمایند و اگر اشتباه می‌کنم تذکر دهند.
