ندیدم به گیتی که نام‌آوری
زند تیر بر سینه‌ی دختری
مگر دونِ پستِ فرومایه‌ای
و یا آن‌که باشد ز غیرت بری
ندا آمد از آسمان بر زمین
که رسوا کند مکر و حیله‌گری…
زند تیر بر سینه‌ی دختری
مگر دونِ پستِ فرومایه‌ای
و یا آن‌که باشد ز غیرت بری
ندا آمد از آسمان بر زمین
که رسوا کند مکر و حیله‌گری…
|
|
نمی‌دانم خواننده چه کسی است و شعر را که گفته است. کسی اگر می‌داند یادداشت بگذارد. در نوعِ خودش کاری ویژه است. در فرصتی فراخ‌تر درباره‌ی هنرهایی که در این روزها شکل تازه و بدیعی پیدا کرده‌اند خواهم نوشت.
پ. ن. اولین بار که این را شنیدم، احساس کردم عبدالله دوامی دارد تعلیم ردیف آواز می‌دهد!
