۳
چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند
بارها نوشته‌ام که ملت ما گنجینه‌ای دارد شگفت‌آور از فرهنگ و هنر و ادبیاتی که سرچشمه‌ی امید و جان‌مایه‌ی بینشی است که افقی فراتر از حوادث روزمره را پیش روی آدمی می‌گذارد. این غزل شگفت‌آور حافظ که در تاریک‌ترین روزگار سرزمین ما سروده شده است، مضمون درخشان امید و ایمان به برآمدن آفتاب از میانه‌ی ظلمت بی‌کرانه را به شیواترین شکلی پرورانده است.
آن‌چه در زیر می‌شنوید، آوازی است از شجریان در ماهور که در اجرایی خصوصی با سه‌تار محمدرضا لطفی و نی محمد موسوی روی این غزل حافظ اجرا شده است. تاریخ‌اش گمان می‌کنم سالی در دهه‌ی ۶۰ باشد. تمام این‌ها را وقتی کنار هم بگذاریم، به خودی خود معنایی مهم پیدا می‌کنند. صدای شجریان، ساز لطفی و موسوی و انتخاب غزل‌های حافظ را وقتی می‌گذاریم کنار نحوه‌ی ادای ابیات و تکیه‌ها و تأکیدهایی که روی کلمات می‌شنویم آن هم در آن بستر زمانی و تاریخی، گویی داریم روزگار حالِ خودمان را از نو می‌شنویم. صدای شجریان شفافیت و صلابتی دارد که بی‌شک این اجرا را می‌توان در زمره‌ی یکی از بهترین آوازهای شجریان قلمداد کرد. ضبط برنامه، حرفه‌ای نیست و اجرایی است خانگی که پس از کار فراوان به شکل حاضر در آمده است.
بشنوید و محظوظ شوید.
[audio:http://blog.malakut.org/audio/Shajarian-Lotfi-Musavi%20-%20Mahoor/01.%20Zabte%20Khanegi.mp3]
يادداشت‌های مرتبط
[موسيقی] | کلیدواژه‌ها: , آقافخر ميررمضانی, اجرای خصوصی, شجريان, لطفی, ماهور, موسوی
daste shoma dard nakone jenabe daryush khan man hodude 120 ejraye khosusi az ostad daram vali in yeki ro nadashtam va vaghean yeki az az behterin avazhaye ostad mibashad.
درود
سپاس فراوان. آواز استاد همیشه روح نواز است.
فقط برای من سوال اینجاست که ما با اینهمه سابقه درخشان ادبی و فرهنگی چرا اینقدر مردمان بی فرهنگی هستیم. هیچ وقت نتوانستم درک کنم که چطور می شود با بزرگانی چون مولانا، سعدی و غیره، از کسانی که زمانی نماد بی فرهنگی بودند فرسنگ ها عقب تر باشیم.
واقعا ممنون از گذاشتن چنین اجرایی. اگر اطلاعاتی درباره زمان این اجرا و موارد دیگر هم دارید خوشحال میشیم بذارید.