فلورا گفت:

سخن شما کاملا صحیحه. من هم ازینکه این قوم ماهیت خودشون رو نشون دادن بسیار خوشوقتم. اما اگر از بالا به حوادث یک سال اخیر نگاه کنیم، میبینیم که اینها با همین قدم به قدم هاشون تو این یکسال اخیر تونستن کار رو به جایی برسونن که مردم رو مقهور قدرت خودشون کردن. اما گروه مقابل-سبزها- بدلیل بی برنامه بودن و استراتژی خاصی نداشتن تنها میتونن به همین موفقیتهایی که موفقیت هم حساب نمیشه دل خوش کنند.
ایران داره تبدیل به افغانستان میشه، با امام مصباح یزدی به جای ملا محمد عمر و ما هنوز خوشحال از اشتباه کردن های این قوم هستیم.
روزی که این کشور از دست بره و ما همگی مجبور به دور شدن از وطن و غصه خوردن برا ش باشیم به یاد آوردن این موفقیتهای کوچک برامون عذابی الیم خواهد بود.
آقای محمدپور باورکنین گاهی اصلا نمیشه خوش بین بود. باید تو مردم باشین تا یاس و سرخوردگی و پذیرش قدرت این قوم دجال رو ببینین
—————————————-
کمی فاصله بگیرید و سعی کنید از بالا ماجراها را ببینید. همه‌ی مردم را که ندیده‌اید؛ دیده‌اید؟ صبر کنید.
به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند
چنین عزیز نگینی به دست اهرمنی

سيد فريد گفت:

من از این که مجال سخن گفتن را از سید حسن گرفتند ناخرسندم، اما خشمگین نیستم. رفتار آن جمعیت که نمی‌توان اقلیت آن اجتماع دانست، محترمانه نبود، اما اگر شعارهای جنبش سبز بر ضد دولت دهم و دیگر عناصر حاکمیت مطلوب است، این جماعت هم می‌توانند شعار دهند. چرا الله اکبر گفتن شب ها و یا مرگ بر دیکتاتور سر دادن ها فضیلت باشد، اما مرگ بر منافق و امثال آن رذیلت محسوب شود.
با وجود آنکه حرمت امام زاده با متولی آن است، اما چون مردم در رعایت حرمت امام بر سید حسن اولی هستند باید در این مراسم مراعات این جوان خام را می‌کردند.
———————————-
فکر می‌کنم تفاوت مقام را به سادگی نادیده گرفتید و موضعی پیشینی که نسبت به مواضع سیاسی حسن خمینی گرفته‌اید بر داوری اخلاقی شما سایه افکنده است. با سبزها مخالف‌اید، باشید. اما اخلاق و ایمان و انسانیت و تقوا را پاس دارید و بی‌اخلاقی را توجیه نکنید.
د. م.

دورگه گفت:

در سخنرانی حضرات دولت هم در دانشگاه ها همین منوال بود. شعار می دادیم و فریاد می کشیدیم که یعنی خفه شو!
می دانم تفاوتی هست. همانطور که می دانم شباهتی هست.وقتی با فاصله نگاه می کنم شباهت های دردناکی در شیوه و رفتار هر دو سو می بینم. این است که جامعه ی هدفم را بزرگتر می کند
—————————————–
تفاوت‌اش یک چیز ساده است: سید حسن خمینی تولیت مرقد پدربزرگ‌اش را به عهده دارد و خودش میزبان ماجراست ولی احمدی‌نژاد که به دانشگاه می‌رود، پای‌اش را به جایی می‌گذارد که هم قبل از آن و هم در همان زمان، میزبان را که دانشجویان باشد بارها تحقیر کرده است. بعد هم احمدی‌نژاد به دعوت آن دانشجویان معترض به دانشگاه نمی‌رود در حالی که سید حسن خمینی به اقتضای یک هماهنگی تعریف شده – به مقتضای مقام‌ تولیت‌اش – «حق دارد» آن‌جا حرف بزند. تفاوت خیلی بزرگ‌تر از این‌هاست.
د. م.

یک دوست گفت:

این ماجرا مبارک بود چون رهبر معظم که در حوادثی مثل کوی دانشگاه غایب بود و دلش از شنیدن چنین حوادثی رنجه می شد حضور داشت و هیچ واکنشی نشان نداد!

هادی گفت:

دایوش جان، با تمام سروصداهایی که دروبر این موضوع شد من شخصا نمی‌توانم قضاوتی کاملا غیراخلاقی از این اتفاق بکنم چرا که همانطور که کامنت گذاران قبلی هم اشاره کرده‌اند این دست اتفاقات در یک سال اخیر و حتی قبل از آن را خیلی‌ها در این مملکت مرتکب شده‌اند به خصوص دانشجویان. و قبح موضوع را تا حدی از بین برده‌اند. یاد آن روز که خاتمی در پایان دوران ریاست جمهوریش به دانشگاه آمده بود افتادم. البته همیشه زشت‌ترین و غیراخلاقی‌ترین شکل شانتاژ و اخلال را انصار طالبان انجام داده‌اند. این استدلال هم که چون هدف سیدحسن خمینی بوده و آنجا حرم پدربزرگش چیزی را عوض نمی‌کند (مگر اینکه شان انسانی خاصی برای او قائل شویم). البته نشان از تناقض‌های بزرگ جمهوری اسلامی هم دارد.
اما جالبترین قسمت این ماجرا برای من بوسه منافقانه جناب رهبر بر پیشانی سیدحسن بود. این اظهار لطف متزورانه را در حالی انجام داد که در طول سخنرانی بی فایده و تکراریش که بارها دیگران را به نفاق متهم کرد! حتی یک بار هم به این کار زشت که به شدت باعث ناراحتی سیدحسن شده بود اشاره نکرد.
—————————————
به هر حال این از ویژگی‌های شناخته‌شده‌ی طرفداران آن نوع فکر است که اهل گفت‌وگو نیستند و تنها رگِ گردن‌شان بیرون می‌زند. من دقیقاً به همین می‌گویم رفتار غیر اخلاقی. اگر فبشر عباد الذین یستعمون القول را بگذارند پیش روی‌شان قطعاً غیر اخلاقی بودن رفتار آشکار می‌شود.
د. م.

شادی گفت:

آن روز که گفت حفظ نظام اوجب الاوجبات است باید فکر این را هم می کرد که برای حفظ همان نظام توی دهن سلاله اش بزنند و حتی احترام روز و محل دفنش را هم نگه ندارند. معلوم است که باید تقاص تمام خشت کج نهادن هایمان را پس بدهیم. حالا کو.
این را می خواستم در فیسبوکم بنویسم که جرات نکردم!
در ضمن می خواستم به اینهایی که این کار ولایتی ها را با کار مشابه سبزها مقایسه می کنند و توجیهش می کنند بگویم که مقایسه کردن گروهی را که همیشه صدایش با چماق و تیر خفه شده با گروهی که همه تریبونها را برای فحش دادن و کینه پراکنی و حرف زدن دارد، اساسا غلط است. شما به اندازه همان گروه ولایتی تریبون به دست معترضین سبز بدهید، اگر امدند و سخن احمدی ن را قطع کردند بعد مقایسه و توجیه کنید. لااقل همه این را می دانیم که حتی اگر گاهی مردم عادی سبز عصبی و خشن عمل کرده اند ، رهبرانشان همیشه متین و محترم بوده اند و دعوت به عدم خشونت و بی اخلاقی کرده اند. در حالیکه ولایتیها جلوی اقایشان فحش می دهند و کسی هیچگاه صدایی ازش در نیامده. اجازه بدهند رهبران سبز با مردم به اندازه رهبران ان طرفی ها با مردم حرف بزنند، بعد رفتارها را مقایسه کنند.

حسین جعفریان گفت:

قسمت آخر رو که خوندم گریه کردم ….