امروز، از سر کنجکاوی و تصادف، فیلم سر بریدن کن بیگلی را دیدم. گروهی به نام اسلام در پس نقاب و پرده، دین و اعتقاد را گروگان می‌گیرند و نام رسول‌الله را در ردیف پلیدکاری‌ها خود ذکر می‌کنند. مهم نیست با چه بهانه و توجیهی خون یک انسان را به خشونت‌آمیزترین و تکان‌دهنده‌ترین شیوه می‌ریزند، بهانه‌شان مهم نیست؛ دردناک آن است که با ضد انسانی‌ترین و ضد دینی‌ترین روش‌ها، آبروی مسلمینی را می‌برند که کوچک‌ترین شباهتی در نظر و عمل به آنها ندارند. اکتفا می‌کنم به ذکر سخنان صاحب سیبستان که حق مطلب را به زیبایی ادا کرده است:
« کن بیگلی مهندس بریتانیایی تازه ترین قربانی بربریت جاری در عراق است. اگر در سایر موارد نمی شد با قاطعیت گفت اما سر بریدن این یکی کاملا آشکار بود که کار طرفداران یا اصلا مزدوران صدام حسین و حواشی اوست. آنها آزادی دو زنی را خواستار بودند که در زمان خود از مقامات ارشد دستگاه آدمخوار صدام به شمار می رفتند. اما عبرت آموز نیست که همین جانیان که مثل آب خوردن آدم می کشند -چون ظاهرا برای همین تربیت شده اند و غیر از این کاری نمی دانند- کار پلید خود را به نام اسلام و زیر پرچم اسلام انجام می دهند؟ رسانه ها پر است از عکس این آدمخواران که نقاب پوشیده اند اما پشت سرشان پرچم توحید و جهاد و لا اله الا الله آویخته اند. آنها خود را مخفی می کنند اما اسلام ادعایی شان را آشکار می کنند. آنها خود را از خطر شناخته شدن محفوظ می دارند اما اسلام را به همه دین بربرها و آدمکش ها می شناسانند. تامل برانگیز است. نیست؟ امروز هر جنایتکاری جنایتش را به نام اسلام انجام می دهد هر دیکتاتوری به نام اسلام قلع و قمع می کند هر آزادی کشی آزادی را به نام اسلام سر می برد. امروز بزرگترین خطر برای مسلمانان از همین اسلام های خادم جنایت و بربریت و آزادی کشی است. هر ساله در حج مراسم برائت از کفار برگزار می شود. در حج بعدی بزرگترین کار نه تبری از کفار که تبری جستن از این نوع اسلام است؛ اگر اندک مایه بیداری و خودشناسی هنوز در مسلمانان باقی باشد.»
