گنه کرد در بلخ آهنگری . . .

این ضرب‌المثل مشهور در این دهه‌ی اخیر در کشورِ ما مصداق عینی پیدا کرده است. اصلاً معلوم نیست شاکی چه کسی است و متهم چه کسی. معلوم نیست مردم به چه جرمی محاکمه می‌شوند. توضیحش فقط وجود تفاوت‌های فرهنگی و حساسیت‌های ویژه‌ی یک کشور مسلمان نیست که نتوان آن را با کشوری مثل بریتانیا یا آلمان یا آمریکا قیاس کرد. همین ماجرای اتهام سوء استفاده از قدرت به وزیر کشور را ببینید. آقای خاتمی می‌خواست قانون در این کشور حاکم شود و حاکمیت قانون بر صدر بنشیند. حالا هر کسی خودش ذاتِ قانون است. قانون آن‌قدر سیال شده است که به راحتی می‌توان آسمان را به ریسمان بافت و حکم صادر کرد. خدا آخر و عاقبت این طایفه را به خیر کند:
آه اگر از پسِ امروز بود فردایی!

بایگانی