این روزها که می‌گذرد . . .

این روزها در تدارک ارزیابی پایان‌نامه‌ی فوق‌لیسانسم هستم. یکی از استادانی که خواهم داشت جان کین است که از اساتید طراز اول دانشگاه ما محسوب می‌شود. اخیراً دیدم که سخنرانی یا مصاحبه‌ای از او در گویا یا جای دیگری که یادم نمی‌آید چاپ شده بود. در همین لینکی که بالا داده‌ام مطالب مفصلی درباره‌ی او آمده است. به هر حال، برنامه‌ی سیمنارها و دروسی که با جان کین داریم بسیار جالب و جذاب است. ماکس وبر، کارل پوپر، تامس کوهن، لودویگ ویتگنشتاین، مارتین هیدگر از جمله افرادی هستند که موضوع این درس خواهند بود.
پای مطلبِ «تجاهل غربیان» دوستی یادداشت گذاشته است و گفته است: «ما مگر غرب رو شناختیم ؟!؟ اگر برنارد لوییس ما را نشناخت دیگر غربی ها هم ما را نشناخته اند؟؟؟؟ ». بعداً به تفصیل در این مورد خواهم نوشت. فقط به اشاره بگویم که درست است که شماری از غربیان تحقیقات بسیار ارزشمندی درباره‌ی ما کرده‌اند، ولی هنوز عمدتاً در جهان غرب این خلاء فرهنگی و معرفتی وجود دارد و شواهد مسجل و مسلمی هم بر آن هست. برنارد لوییس اما چهره‌ای است که خیلی اوقات بر سیاست‌های غربیان و به خصوص آمریکاییان تأثیرگذار است. پس این موضعِ مدافعه‌جویانه و توجیه‌گرانه‌ای است که نقص غربیان را نبینم و یکسره متوجه کم و کاستی‌های خودمان باشیم. باز هم در این باره خواهم نوشت.

بایگانی