عادتِ دوست داشتن؟

دوست داشتن حتی اگر عادت شود، باز هم خوب است. اصلاً عشق تبدیل به عادت نمی‌شود. عشق خصلتش این است که حرکت می‌کند و هر روز سرِ راهش واقعه و حادثه‌ای در کمین است:
ان الملوک اذا دخلوا قریه افسدوها و جعلوا اعزه اهلها اذله
با این حال، حتی اگر عشق عادت باشد باز هم عادتِ خوبی است. کاش همه‌ی عادت‌ها این چنین باشد. تنها وقتی می‌فهمی این عادت چقدر خواستنی و مطلوب است که از دستش داده باشی و گرفتارِ دردِ بی‌عشقی و عادت بی‌دردی شده باشی. وای به روزی که دیگر معشوق هم برایت بمیرد. عاشقی بی معشوق و معشوقِ بی‌عاشق؟ تصورش خیلی سخت است. دنیا بدون این تصورات هم خودش رنج است و عذاب!

بایگانی