رسوایی امنیتی آمریکا و رسانه‌های شفاف

وزیر خارجه‌ی انگلیس، دیوید میلیبند اعتراف کرده است که هواپیماهای آمریکایی که حامل زندانیان سیاسی بوده‌اند و در زندان‌های مخفی امنیتی آمریکا در نقاط مختلف دنیا نگه‌داری می‌شده‌اند، در مسیرشان در خاک انگلیس هم توقف داشته‌اند. ماجرا صدای بسیاری از گروه‌های حقوق بشر را در آورده است و البته در صدر فهرست مسأله‌ی شکنجه است که مطرح است و نقض حقوق زندانیان.

قضیه خیلی ساده است: آمریکا یک ایدئولوژی مبارزه با رعب و وحشت دارد (بخوانید تروریسم) و برای تحقق اهداف این به اصطلاح مبارزه هیچ اصل اخلاقی مانع‌اش نیست. همان دولتی که در هر نقطه‌ای از جهان به هر بهانه‌ای مداخله می‌کند و مدعی است که هدف‌اش گسترش آزادی، دموکراسی و حقوق بشر است، ابتدایی‌ترین اصول همان ارزش‌ها را به سادگی زیر پا می‌گذارد.

بله حقوق بشر در بسیاری از نقاط دیگر جهان هم نقض می‌شود. اما وقتی این لغزش‌ها از سوی دولت‌هایی سر می‌زند که خود مدعی برقراری آزادی، حقوق بشر، امنیت و دموکراسی هستند، ماجرا تبدیل به کاریکاتوری مضحک می‌شود. کشوری که از همان ابتدا می‌گوید من این دموکراسی را نمی‌پذیرم (به درست یا غلط) تکلیف‌اش روشن است. اما تمام این لغزش‌های آمریکا را که کنار هم می‌گذاریم می‌بینیم این آمریکا، این دولت، هیچ صلاحیتی ندارد که بخواهد دموکراسی و آزادی و حقوق بشر را به جهان هدیه کند. این واعظان نامتعظ تنها حقوق بشر و دموکراسی را بدنام می‌کنند. در دفاع از ارزش‌ها کسی محترم‌تر است که خودش پای‌بندتر به آن ارزش‌ها باشد. نه آن اسلامیانی که بویی از اسلام نبرده‌اند و ابتدایی‌ترین اصول اخلاقی اسلام را پیوسته زیر پا می‌گذارند می‌توانند نماد و نماینده‌ی خوبی برای اسلام باشند و نه این آزادی‌مداران و دموکراسی‌خواهانی که خود پیوسته همان اصولی را زیر پا می‌گذارند که مدعی حفظ‌ِ‌ آن‌ها هستند.

خدا پدر رسانه‌های انگلیس را بیامرزد که با هیچ صاحب قدرتی شوخی ندارد!

بایگانی