از ملال

بی نازِ نرگسش سر سودایی از ملال
همچون بنفشه بر سر زانو نهاده‌ایم
عمری گذشت تا به امید اشارتی
چشمی بر آن دو گوشه‌ی ابرو نهاده‌ایم

بایگانی