در انتخابات پیش رو به نظرم مهم‌ترین معیار این است که شهروندان با تشخیص و بلوغ خودشان ببینند از نظرشان چه کاری بهتر است و پیامدهای منطقی همان کار را هم به جان بخرند. مسئول انتخاب‌های من و شما دیگران نیستند. ما باید سعی کنیم هزینه‌ی اتفاق‌های پیش رو را کاهش دهیم.
درست به همین دلیل، من کسی را که رأی نمی‌دهد، و سرخورده از وضع موجود و بیزار از سر تا پای نظام است، نه محکوم می‌کنم نه تخطئه بلکه فکر می‌کنم طبیعی‌ترین تصمیمی است که هر انسانی ممکن است بگیرد هر چند من با آن موافق نیستم. ولی این صداها باید وجود داشته باشند به هر حال.
من در انتخابات فعلی بر خلاف سه رأی‌گیری اخیر، موافق مشارکت حداکثری‌ام. و گزینه‌ای که پیش روی من قوی‌تر از بقیه می‌نماید پزشکیان است. پزشکیان توان خنثی کردن خامنه‌ای را ندارد. نه می‌خواهد و نه می‌کند. دنبال عزل ولی فقیه و حذف ش ن و مطالبه رفراندوم هم نیست. کف نیاز مدیریت است.
پزشکیان در مقایسه با سایر نامزدهای جناح تاکنون مسلط بر مقدرات کشور، صداقت دارد. بقیه آمیزه‌ای از دروغ‌گویی مزمن، پشت‌هم‌اندازی و جهل مرکب‌اند. پزشکیان فقط مدیر نیست. سوابق تجربه‌اش گسترده‌تر و مفصل‌تر است و مثل پورمحمدی هم سابقه‌ی سیاه کشتارها را ندارد.
ولی اصل حرف من این‌ها نیست. این‌ها به عهده‌ی خود مردم است. اصل حرف من این است: من اگر الآن در ایران زندگی میکردم واقعاً بر سر یک دوراهی مهم قرار داشتم. و آن دوراهی این است: آیا می‌خواهم در پنج سال آینده در ایران زندگی کنم یا قرار است از ایران مهاجرت کنم؟
من اگر قرار بود در ۵ سال آینده در ایران بمانم – یا چاره‌ای جز ماندن در ایران نداشتم – بی‌شک در انتخابات پیش رو شرکت میکردم و به پزشکیان رأی می‌دادم. وقت‌تان را پای دون‌کیشوت‌بازی‌های آدم‌های خارج از کشور تلف نکنید. نابودی کیفیت زندگی شما اثری در زندگی آن‌ها نمی‌‌گذارد.
برای کسی که داخل ایران زندگی می‌کند آن هم در شرایط فاجعه‌بار کنونی، این‌که یک روز فرصت شما برای ادامه‌ی زندگی تبدیل به دو روز شود غنیمت است. تصویر به همین تیرگی است ولی دو روز زنده ماندن بهتر از یک روز زنده ماندن است. اگر می‌خواهید بمیرید، همین امشب خودکشی کنید.
هیچ کس نه از آسمان به یاری شما خواهد آمد نه از آن سوی مرزها. نه اپوزیسیون شما را نجات خواهد داد نه پوپولیست‌ها. نه تحریم خارجی به کمک شما خواهد آمد و نه حمله‌ی نظامی به ایران رخ می‌دهد. جمهوری اسلامی با همین وضعیت هولناک جامعه را به سمت کلنگی‌تر کردن بیشتر پیش خواهد برد.
سرعت تخریب ویرانگر را با مانع گذاشتن سر راه برآمدن اراذل کم کنید و به تدریج به تقویت جامعه‌ی مدنی کمک کنید. این تکانه به خیال من در ۱۴۰۰ وجود نداشت و مردم هنوز فاجعه‌ی رییسی را نمی‌توانستند حس کنند و حق هم داشتند. نتیجه‌ی دیگری هم رقم نمی‌خورد. همتی هم آدم این کار نبود.
حاشیه نروم: یا قرار است در پنج سال آینده در ایران باشید و آینده‌ی فرزندان و نسل بعدی‌تان در ایران رقم بخورد یا قرار است مهاجرت کنید و کلاً از ایران بروید. اگر اولی گزینه‌ی شماست، رأی دادن به پزشکیان گزینه‌ی معقولی است. اگر نه، از همین الآن جداً به فکر رفتن از ایران باشید.
