ما چرا با جمهوری اسلامی مشکل داریم؟ چون ادعا می‌کند برای انسان و برای خدا کار می‌کند ولی هم به انسان و هم به خدا پشت می‌کند. چرا از رهبران بی‌کفایت جمهوری اسلامی انتقاد می‌کنیم؟ چون به ستوه آمده‌ایم از پایمال شدن حقوق انسان. حالا فکر می‌کنید برای نبرد با جمهوری اسلامی خودمان باید حقوق انسان را زیر پا بگذاریم؟ بگذارید توضیح بدهم.
آن دسته از ایرانیانی که در بهترین حالت به خیال من ناآگاه بودند، مدافع تجاوز نظامی اسراییل به ایران بودند به این دلیل که فکر یا ادعا می‌کردند که: اسراییل آن مشکل را برای ما حل خواهد کرد. تصویر این بود: هیولایی در ایران به جان مردم ایران افتاده است و به هر قیمتی که شده باید این هیولا را از میان برداشت. فارغ از صدق و کذب مدعا و حد و حدود آن، نکته‌ای که مغفول می‌ماند و هیچ کس اشاره‌ای به آن نمی‌کرد این بود: تکلیف جان غیرنظامیان چه می‌شود؟ تکلیف صدمه به زیرساخت‌ها و تأسیسات مدنی ایران چه می‌شود؟ این دو پرسش هم‌چنان بی‌پاسخ مانده است ولی مدافعان تجاوز نظامی (بله، دست درست و دقیق کار اسراییل «تجاوز غیرقانونی نظامی» بود)، آن را ذیل تحقق خیر بزرگ‌تر (ساقط کردن جمهوری اسلامی) توجیه می‌کردند.
این بار نکته‌ام را به صراحت خیلی بیشتر می‌نویسم. آن دسته از مدافعان تجاوز نظامی که حالا از مداخله‌ی ترامپ و حصول توافق لرزان و شکننده‌ی آتش بس ناخشنودند، چند روزی است این ساز را کوک کرده‌اند که جمهوری اسلامی از فردا اعدام‌ها را شروع می‌کند. بعد بمب هسته‌ای می‌سازد و بعد یهودی‌ها را می‌کشد و اسراییل را از صحنه‌ی روزگار محو می‌کند. مورد آخر را می‌گذارم برای فرصتی دیگر چون آتش تهیه‌اش را خود ارزشی‌های بی‌خرد داخل جمهوری اسلامی فراهم کرده‌اند و باید برای آن چاره‌ای خردمندانه اندیشید.
به روایت رییس جمهور آمریکا و حتی با تکیه بر ادعای پیروزی اسراییل (تحقق هدف اصلی: از بین بردن توانایی ساخت سلاح هسته‌ای در ایران)، ایران دیگر نمیتواند بمب بسازد. پس وقتی نمیتواند بمب بسازد، کوک کردن ساز بمب‌سازی به وضوح دروغ‌پراکنی است.
اما اعدام‌ها. نخست این‌که من با مجازات اعدام مخالفم. این مجازات به دلایل مختلف باید از قانون جزایی جمهوری اسلامی برداشته یا به شدت محدود شود (آمریکا هم هنوز حکم اعدام دارد). دوم این‌که: کسانی امروز آه و ناله و فغان برمی‌آورند از حکم غیرانسانی اعدام که تا همین دو هفته پیش برای تجاوز نظامی اسراییل که نقض صریح قانون بین‌المللی، منشور سازمان ملل و اعلامیه‌ی حقوق بشر است هلهله سر می‌دادند. شما بالاخره حقوق بشر را قبول دارید یا ندارید؟ اقدام اسراییل به مراتب هول‌ناک‌تر از کار جمهوری اسلامی در اعدام است ولی شما هم‌چنان دم از حقوق بشر می‌زنید؟ حال‌تان خوب است؟
این ریاکاری مشمئزکننده را باید فریاد زد. اگر مخالف اعدام و خشونت و درندگی جمهوری اسلامی هستید و سکوت می‌کنید در برابر جنایت اسراییل – نه بر اساس فهم جمهوری اسلامی بلکه دقیقاً بر حسب قانون بین‌المللی – بدانید و آگاه باشید که در ادعای حقوق بشری‌تان و ادعای مخالفت صادقانه‌تان با جمهوری اسلامی یا تا مغز استخوان دروغ می‌گویید یا گرفتار جهل مرکب‌اید و نمی‌دانید که نمی‌دانید.
