امروز داشتم دست بر قضا در تلویزیون‌های ایرانی می‌چرخیدم و ساعتی به تماشای شبکه‌ی خبر نشستم. بحث داغ ظاهراً سنگ رو یخ کردن رسانه‌های خارجی بود (از جمله شبکه‌ی خبری ۲۴ ساعته‌ی بی‌بی‌سی، صدای آمریکا و غیره).
بحث اصلی این بود که بله، غرب در ماجرای تحریم ایران کم آورده و شکست خورده است و حالا دارد واقعیت‌هایی را که رخ داده است تحریف می‌کند و خلاصه فغان و فریاد که این‌ها کارشان دروغ است و نیرنگ! ببینید، من مناسبات قدرت و سیاست (و سیاست‌های رسانه‌ای برای حفظ قدرت) را خوب می‌فهمم. بله، معلوم است که رسانهی شما باید در خدمت قدرت باشد و هر وقت دل‌تان خواست سرتان را مثل کبک زیر برف بکنید. این‌ها را می‌فهمم. همه جای دنیا این اتفاق می‌افتد، حتی در انگلیسی و آمریکا. فرق بزرگ‌اش این است که این‌جاها آن قدر رسوا و ضایع این کار را نمی‌کنند که در وطنِ ما می‌کنند! نمونه‌اش را ببینید: تلویزیون ایران همیشه بی‌بی‌سی را «رادیوی دولتی انگلیس» خطاب می‌کند! من نمی‌دانم این فهم‌ها و تصورات زمان رضاشاه پهلوی چرا هنوز در ذهن رسانهی عوام زده‌ی ما جاخوش کرده است؟ یعنی کسی نمی‌داند بی‌بی‌سی یک ارگان دولتی نیست و سخنگوی قدرت حاکم نیست؟ قصه‌ی همان طوطی داستان مولوی است:
از چه ای کل با کلان آمیختی
تو مگر از شیشه روغن ریختی!
چون خودشان رسانه را دولتی کرده‌اند فکر می‌کنند، همه جای دنیا رسانه دولتی است. بابا یکی آن آدم حواس پرت را از خواب بیدار کند! این‌جا هیچ قدرت سیاسی و غیر سیاسی نیست که در رسانه‌های رادیویی، تلویزیونی و مطبوعات از نقد و حتی تمسخر و استهزاء در امان باشد. از خصوصی‌ترین زوایای زندگی خانواده‌ی سلطنتی گرفته تا شخص نخست‌وزیر. خودتان برای خودتان خط قرمزهای‌تان را بشمارید. من از خدا و پیغمبر حرف نمی‌زنم. از آدم‌های عادی حرف می‌زنم که بینِ من و شما زندگی می‌کنند. این‌ها را مقایسه کنید که مصاحبه‌گر نخست‌وزیر را در تلویزیون درسته پوست می‌کند و نخست‌وزیر نفس هم نمی‌تواند بکشد. شما جرأت دارید مثلاً با رییس مجلس محترم این کار را بکنید؟ البته که نه! پس جمع کنید این بساط خبررسانی ضد امپریالیستی را! لااقل بروید دو تا کتاب بخوانید. چهار تا خبر درست و حسابی ببینید. دقیقاً بفهمید طرف کی‌ست و کارش چی‌ست! اگر ادعا می‌کردید بی‌بی‌سی را صهیونیسم جهانی می‌گرداند باور کردن‌اش آسان‌تر بود تا بگویید بی‌بی‌سی رادیوی دولتی انگلیس! دروغ و حرف من در آوردی هم می‌خواهید بتراشید، دروغ شاخدار نگویید! آدم حال‌اش به هم می‌خورد از این همه نفهمی و بی‌سوادی که به اسم علم و دانش و دین و خدا به خورد ملت می‌دهند.
