نیمه‌ی تاریک ماه

اصلاً اهل این موسیقی‌های پاپ و جاز و چیزهایی از این قبیل نبوده‌ام، چون خیلی راحت سال‌های سال چیز دیگری را با عشق و علاقه‌ی بی‌حد و مرزی گوش داده‌ام. اما همین الآن تلویزیون دارد مستقیم از هاید پارک اجرای زنده‌ی دیوید گیلمور و راجر واترز را پخش می‌کند! (ما هم البته داریم ضبطش می‌کنیم). نمی‌دانم این راجر واترز چرا این‌قدر شبیه ریچارد گی‌یر است؟! ما امروز از صبح نشسته‌ایم توی خانه پای تلویزیون. هوس هاید پارک رفتن را هم از سر بیرون کردیم، چون قطعاً دست از پا درازتر بر می‌گشتیم! کانون توحید و بحث‌های سیاسی هم تعطیل بود البته. ولی خودمانیم، یک مشت پیرمرد (همین پینک‌فلویدی‌ها!) با چه اشتیاقی آمده‌اند ساز می‌زنند. «جشن نیکوکاری» ساغر را هم بخوانید!

بایگانی