داشتم نگاهی به سایت بنیاد اسماعیل خویی می‌کردم. داخل یکی از صفحات متوجه چیز جالبی شدم. از هر کسی که اسم برده بودند اولِ اسمش یا استاد بود یا دکتر یا مهندس. انگار آدمی بدون لقب و عنوان، آدم نیست. نمی‌دانم چه بر سر قومِ ایرانی آمده است که تا مدرکی را به خودشان آویزان نکنند، آدم به حساب نمی‌آیند. شما حالا وضعیت بعضی از ایرانیان ما را ببینید: آقای دکتر مهندس حجه‌الاسلام پروفسور فلانی! نمونه‌های خوبش خاتمی هستند و کدیور. محافظه‌کارانِ سیاسیِ ما هم که وقتی برای خودشان لقب و عنوان ردیف می‌کنند، به کاریکاتورِ مضحکی تبدیل می‌شوند. کاش کسی بود که این مدارک و القاب را وزن می‌کرد و ارزش واقعی اینها روشن می‌شد:
خوش بود گر محک تجربه آید به میان
تا سیه روی شود هر که در او غش باشد
Menu
