می‌فرماید که: «و کأین من آیه فی السموات والأرض یمرون علیها و هم عنها معرضون»
یعنی:
صد نامه فرستادم، صد راه نشان دادم
یا نامه نمی‌خوانی یا راه نمی‌دانی…
و در این «غریبستان» گرفتار افتاده‌ای. گوش‌ات به انذار هیچ مشفقی هم بدهکار نیست. «بر خیالی جنگ‌تان و صلح‌تان»! جواب‌تان چی‌ست؟ «و ما سمعنا بهذا فی آبائنا الأولین». چه می‌شود کرد؟ سخت‌گیری و تعصب است و روزگار جنینی…
صد جای نامه‌های قاضی شهید را علامت گذاشته‌ام که بنویسم. مهلتی باید…
