تاب نیاورم که این را اینجا نیاورم. پیش از این‌که راهی کلاس شوم، نطق موسوی خویینی را در مجلس گوش می‌دادیم که سخنان او توسط گروه اقلیت به آشوب کشانیده شد. در میان فریادها، فحاشی‌ها و ناسزاهای طرف مقابل شنیده می‌شود. تصورش را بکنید جناحی که نمایندگان‌اش در مقام سخن گفتن و احتجاج فحاشی می‌کنند چه موجوداتی هستند! از سخنان خویینی لذت بردم. گمان می‌کنم تا چند سال دیگر محافظه‌کاران از شنیدن نام حضرت امیر هم هراس داشته باشند تنها به خاطر نامه‌ای به مالک اشتر! این چند ساله آن نامه خار چشم و استخوان گلوی حکومت مذهبی ایران شده است. صدای سخنرانی موسوی را در ادامه‌ی این مطلب آورده‌ام. یادتان نرود که قبلاً صدای موسیقی صفحه را قطع کنید.
صدی سخنان موسوی اینجاست:
