ولیعهد بارگاه در این مسافرت خاکی صاحب ارض ملکوت دلتنگی‌های نموده‌اند. دل خاقانِ جهاندار را کباب فرمودند با آن نکاتِ جانسوز، هر چند اظهار مودت نایب‌السلطنه‌ی بارگاه مایه‌ی بسی قوت قلب است. باری در بابِ آن جمله‌ی نخست ولیعهد نازنین‌مان، میرزا عباس خان، واجب است که اصلاحی در کار آید. دیاری که منزلگاهِ دوست باشد، کجا تواند که محل تاخت و تاز اهرمنان باشد؟ اشقیا در هر کجای عالم یافت می‌شوند. شما را به خدا، خانه دلِ قبله‌ی عالم را با خانه‌ی گلین و بل مرمرین ارباب قدرتِ ناسوتی قیاس مکنید! بعید است که حتی نامِ اشقیا را در مرقومه‌ی مبارکه در جوارِ نامِ قبله‌ی عالم مرقوم کرده باشید! باری از اینها که بگذریم، سلطان بانو درودِ بیکران دارند خدمت نایب‌السلطنه درگاه. حضرتشان دلتنگ ملیح‌الملکوت هستند. بگویید ایشان قدم رنجه فرموده و تا آستانه‌ی مقدسه و اندرونیِ حضرت سلطان مشرف شوند ولو به مدد این ابزار و آلات مدرن اعنی همین تیلیفون. وقت تنگ است و قبله‌ی عالم میل خواب دارند. سلطان بانو هم نگران سلامت قبله‌ی عالم هستند با این بی‌خوابی‌های مکرر. توشیح مبارک همایونی قبله‌ی عالم در سفر.
