عاقبتِ نیک

زیر شمشیر غمش رقص کنان باید رفت
کآنکه شد کشته‌ی او نیک سرانجام افتاد
هر دمش با منِ دلسوخته لطفی دگر است
این گدا بین که چه شایسته‌ی انعام افتاد!

بایگانی