قرار وبلاگیِ ما این قرار

قرار وبلاگیِ ما
این قرار وبلاگیِ ما یه خورده این ور اون ور جلب توجه کرده، منجمله احسان آرزو کرده که کاش اینجا می‌بود. فقط برای احسان بگم که بابا زیاد جدی نگیر. آدم همه جای دنیا می‌تونه اون معضلات همیشگی رو داشته باشه. ولی هر وقت اومدین این ور آب، قدمتو رو چشم!! بعضیا هم شاکی شدن که چرا به ما خبر ندادین. عرض شود که از مدت‌ها قبل مجتبی زحمت کشیده بود و اینا رو گشته بود توی اینترنت (در همون حدی که تونسته بود) یافته بود. به همه‌ی اونایی هم که یافته بود میل زده بود و هماهنگ کرده بود ببینه کی میاد. اونایی که اومدنی بودن جواب داده بودن و حتی محل قرار رو هم با توافق بقیه گذاشتن. لذا، دفعه‌ی اول که مجتبی زحمت اینو کشیده بود حالا شاید یکی دیگه زحمت قرارِ بعدی رو بکشه. اگه این ورا هستین لطف کنین یا به من یا به مجتبی ایمیل بزنین (یا به بقیه بچه‌ها) ببینیم چطور می‌شه شماها رو هم دید. نشست کوچولوی ما هم چندان بزرگ و عجیب و غریب نبود، خیلی هم متواضعانه و بی‌تکلف بود. هر کی هر چی دلِ تنگش می‌خواست می‌گفت. درسته که بعضیا شاید دوست نداشته باشن درباره‌ی همه چی بحث بشه و بخوان فقط (بنا به هر ملاحظه‌ای) گفت‌وگوها محدود بشه به همین جنبه‌های تکنیکی یا متعارف وبلاگ‌نویسی، ولی به نظر من وقتی توی یه محیط به اصطلاح مدنی زندگی می‌کنیم هم سطح مدارا و بردباریِ ما باید بالاتر باشه و همه باید مایل باشیم حرف بقیه رو ولو مخالف با اندیشه‌ی خودمون بشنویم (فکر می‌کنم دکتر فاضلی با نظر من به جورایی خیلی موافقه!!).

بایگانی