وقتی حرف زدن لاریجانی را در این کنفرانس مونیخ می‌شنوید، سخنان یک سیاست‌مدار مسلط و با سواد را می‌شنوید. من به مواضع یک دولت کاری ندارم. آدم می‌تواند سخنان سیاست‌مدار هر کشوری را بشنود و تشخیص بدهد طرف چه اندازه «سواد» دارد و چقدر بارش هست. همه می‌دانیم لاریجانی صدا و سیما چه مدیری بود. لاریجانی هر چه که بود لااقل آدم بی‌سوادی نبود. کسانی که لاریجانیِ علمی را می‌شناسند می‌دانند کسی است که در فلسفه و منطق ید طولایی دارد. این جنس سخنرانی لاریجانی را من هرگز نشنیده بودم. هرگز. سخنانی سنجیده و متین بدون هوچی‌گری و شاخ و شانه کشیدن‌های بیهوده. واقعاً دست مریزاد. شما فقط همین جنبه‌ی رتوریک و کلامی سخنان لاریجانی را داشته باشید. من همیشه از بعضی از سیاست‌مداران انگلیسی به خاطر سنجیده سخن گفتن‌شان و سیاست‌مدارانه حرف زدن‌شان ستایش کرده‌ام (کاری ندارم که اغراض و نیاتِ آن‌ها خوب است یا بد)، اما در این یکی دو سال اخیر، حرف‌هایی از جنس حرف‌های لاریجانی بیشتر به معجزه شبیه است! باور نمی‌کنید؟ این فیلم را ببینید و با این سخنان لاریجانی مقایسه کنید تا بفهمید چه می‌گویم!
