این‌جا مدت‌هاست که خاک خورده است. یعنی فرصت و مجالی نیست برای نوشتن. وقتی هم که فاصله می‌افتد میان نوشتن مرتب، کمتر به این‌جا سر می‌زنم در نتیجه خیلی اوقات در و دروازه‌ی این‌جا بیهوده گشوده است به روی خناسان و کناسان. در نتیجه گاهی رخنه و حفره می‌افتد در برج و باروی ملکوت. گه‌گاهی که فرصت می‌شود دستی می‌کشم به سر و روی‌اش تا غبارش گرفته شود.
Menu
