زنجیر و حبس
آن را که سرِ زلف چون زنجیر بود
در خانه به زنجیر نگه نتوان داشت
به مناسبت روز جهان زن (که امروز بود)، گیسو شاکری، تصنیف «تا به کی خموشی؟» رو که قمر خونده بوده، بازخوانی کرده. یه جورایی رنگ و بوی فمینیسم و اینجور چیزا می‌ده که من اصلاً از این بحثا خوشم نمیاد. ولی تصنیف بسیار زیباییه.
Menu
