به هر حال آمدم چند نکته را بنویسم که باید در این دو سه روز گذشته نوشته می‌شود.
اول این‌که ماه رمضان بر اهل حال مبارک باشد. دوستی پیامی فرستاده بود که نغمه‌ی روزت از سال گذشته عوض نشده بود و همان نغمه‌های رمضانی مانده بود تا دوباره رمضان از راه رسید! راست می‌گفت. انگار در ماه رمضان پارسال گیر کرده بودم! پس طبعاً بخش نغمه‌ی روز طربستان، میزبان میهمانان رمضان باقی خواهد ماند.
دیگر این‌که دو روز پیش سالگرد تولد استاد بی‌بدیل آواز و موسیقی ایران، محمد رضا شجریان بود. این جمله‌ی کوتاه را می‌نویسم برای ذکر خیر استاد و گرنه با این وقت تنگ و امکانات محدود نمی‌شود حق بزرگ پهلوان آواز ایران را به گردن موسیقی ایران زمین ادا کرد. برای خودم نوشتم که یادآوری باشد. ادای دینی هم باشد که خود بسیار مرهون وجود و صدای شجریان هستم از آن‌جا که مرا با فرهنگ، ادبیات، معنویت و عالم بیکرانه‌ی موسیقی ایرانی آشنا کرد و چه بسا آشتی داد.
آخر این‌که دوستانی که به این وبلاگ سر می‌زنند، با خبر باشند که اگر ای‌میلی فرستاده‌اند یا کاری را تقبل کرده‌ام (که طبعاً از طریق اینترنت فقط قابل انجام است)، عذر صمیمانه‌ی مرا بپذیرید که این دو سه روز گذشته علاوه بر ادامه‌ی امور اسباب‌کشی و محرومیت از تلفن و اینترنت، اداره هم تعطیل بوده است و نمی‌شد کار چندانی کرد. می‌بینید بودن و نبودن اینترنت چه تأثیر انکارناپذیری در زندگی بشر امروزی دارد؟
