سالهای پیشتر، بعضی از سالها، ایام نوروزی عمدتاً صرف اسبابِ طرب میشد. قاعده همیشه این بود که صبحها با ماهور شروع میکردم و راستپنجگاه و به غروب که میرسیدم، نغمهها به دشتی میزد. هوس کرده بودم مجموعهای از قطعاتی را که سالها در ایام بهار گوش داده بودم، کنار هم بگذارم تا احوال آن سالها را بازسازی کنم برای خودم. در راهِ خانه از اداره که میآمدم، آلبوم «لالهی بهار» شهرام ناظری را گوش میدادم با آهنگسازی پرویز مشکاتیان و گروه عارف. وقتام خوش شد، به ویژه با آواز دشتیاش و دو تصنیفاش. گفتم بد نیست، شما هم اگر وقتاش را دارید، در این خوشی سهیم باشید.
|
مطلب مرتبطی یافت نشد.