ماه‌ها بود که فضای (دومین) ملکوت به خاطر هجوم شدید اسپمرها شدیداً تحت فشار بود! برای رهایی از فشارِ بی‌امانی که روبوت‌ها به سیستم وارد می‌کردند، در بخش نظرها (برای بعضی از وبلاگ‌های ملکوت) یک کد تصویری هم اضافه شده که هنوز توضیحی بالای آن نیاورده‌ام (اگر چند بسیاری از افراد ممکن است متوجه دلیل‌اش بشوند و بعد از دریافت یک پیغام خطا متوجه آن شوند). این باعث کاهش خیلی از این کامنت‌های هرز شده است. در بخش لینکدونی ملکوت هم بخشی برای نظرها اضافه کرده‌ام تا برای آن قسمت هم باب نظرخواهی باز باشد.
می‌خواستم درباره‌ی سخنرانی پریشب اکبر گنجی هم چیزی بنویسم که مجالی فراهم نشد. شاید دو سه روز آینده چیزی نوشتم. خلاصه یکی دو اشاره می‌کنم. اکبر گنجی خیلی عالی صحبت کرد، مخصوصاً در بخش پرسش و پاسخ. طبق معمول همیشه‌ی ایرانیان خارج از کشور هم یک عده بیکار که هنری جز بر هم زدن جلسات گفت‌وگو ندارند و مصداق تمام عیار انصار حزب‌الله خارج از کشور هستند (با گرایش سیاسی متفاوت البته) جلسه را داشتند به آشوب و تشنج می‌کشاندند. اما گنجی خیلی آرام و متین حرف زد. خیلی عالی بود. بدون این‌که به هیچ کسی اهانتی بکند، با منطق روشنی از حرف‌اش دفاع کرد. شاید بیشتر درباره‌اش نوشتم بعداً. یک نفر باید مطالعه‌ای روانشناختی درباره‌ی کسانی بکند که هزار قرن هم که بگذرد و صدها هزار تحول هم که در هر گوشه‌ی دنیا رخ بدهد، منطق بحث‌شان همیشه دودویی است و صفر و یک. یک تعداد عقده همیشه برای‌شان باقی است. مهم نیست رژیم سیاسی کدام رژیم باشد. باید جایی پیدا کنند که بگویند ما هم هستیم. مهم نیست چقدر حرف‌شان مهم و جدی باشد. حرکت برای عده‌ای یک امر بی‌معنا و پوچ است.
