تازه برگشتهام لندن. هوا، از هوای صبحگاه پردودِ تهران پاکیزهتر است و اینترنت به میزانی باورنکردنی سریعتر! به تمام کسانی که در ایران وبلاگ مینویسند و وبسایتها و وبلاگهای دیگر را میخوانند و به ایمیلهایشان پاسخ میدهند، صمیمانه و از بنِ دل تبریک میگویم. این کارهای جد و جهدی میخواهد بیکران. صبر ایوب میخواهد و عمر نوح! واقعاً هر کس در این وضعیت عطای اینترنت را هنوز به لقایاش نبخشیده است، چیزی است شبیه یا آدم «مؤمن» که به هر قیمتی ایماناش را حفظ میکند. آسایش مؤمنان اینترنت و وبلاگ در ایران افزون باد!
مطلب مرتبطی یافت نشد.