میهمان تازه‌ی طربستان ملکوت

تصنیفی تازه با نام «می‌دانم که می‌آیی» که آهنگساز آن امیر حسین سام و خواننده‌ی آن علی بیات است، به مجموعه‌ی طربستان افزوده شده است. از امیر حسین سام، قطعاتی دیگر را نیز به تدریج به مجموعه خواهم افزود.

تکمله: شعر این تصنیف هم سروده‌ی آهنگساز است. تا به حال اگر با نام این نوجوانِ (!) اهل طرب و دل آشنا نبودید، اکنون باشید!



پ.ن. و این هم تصنیف «به کجا می‌روی؟» در راست‌پنجگاه با شعری از دکتر سروش. سالی پیش این مثنوی دکتر سروش را از نوشته‌ی کاتب کتابچه،‌ خود خوانده بودم و متن کامل شعر هم در کتابچه‌ی خلجی آمده بود. ابیاتی که در این تصنیف آمده است برگرفته از همین مثنوی «همسایه‌ی دریای طهور» دکتر سروش است. اکنون که این تکمله را می‌نگارم، با خود می‌اندیشیدم که دریغ است از حس و شعور و ذوق و استعداد موسیقایی و درک سام بی‌نصیب بمانید. قطعات دیگر آلبوم فوق را امیر حسین برای‌ام فرستاده است که به تدریج به طربستان افزوده خواهد شد و می‌توانید در فهرست طربستان بعد از تکنوازی سه‌تار استاد عبادی بیابیدش.

پ.پ.ن. دیگر این‌که در بخش نغمه‌ی روز، به اقتضای حال و ایام چند قطعه آمده است که آواز افشاری مثنوی است که شجریان به مناسبت ماه رمضان خوانده است و مناجات ربنای اوست. همچنین تواشیح اسماء الله نیز در همان ردیف آمده است. شمس‌الضحای سراج را از این رو نهاده‌ام که غزل مولاناست و با آن الفتی غریب دارم. آن آخری، ترانه‌ای عربی است که با این دو بیت آغاز می‌شود:
انا فی سکرین من خمر و عین / واحتراق فی لهیب الشفتین
این ترانه را از سعید حنایی کاشانی به یادگار دارم. ترانه‌ی عید ام کلثوم را هم برای عید فطر منتظر باشید.