رنگِ سخن، روحِ سکوت

مسیحا امروز به من می‌گفت چرا چیزی ننوشته‌ام. جدای اینکه این روزها شدیداً گرفتار درس و مشق و تکلیف و مقاله‌ام، بعضی اوقات سکوت هم خوب است. روزگارم بد نیست. شکرخدا که «بر وفقِ آرزوست همه کار و بار دوست» و . . . کار و بارِ ما هم همه کار بار دوست است. اما برای سخن:
من ز شیرینی نشستم رو ترش
من ز بسیاری گفتارم خمش

بایگانی