این دو تصنیف را حتماً همه شنیده‌اند. قطعات زیر را شجریان با گروه پایور، به همراه اساتید، اجرا کرده است. آن زمان مرحوم بهاری زنده بوده و کمانچه‌ی آواز را ایشان نواخته است. روان‌اش شاد باد. بقیه‌ی اساتید هنوز در قید حیات‌اند. استاد جلیل شهناز و استاد محمد اسماعیلی. اما این دو تصنیف برای من خاطره‌ها دارند. به خصوص آن تصنیف «گریه را به مستی بهانه کردم». هر دو از آنِ عارف قزوینی‌اند. خلاصه این‌که این دو تصنیف، تا دل‌تان بخواهد نام و خاطره دارد، از بزرگان و اساتید و دردمندان. گوش بدهید و رفتگان را دعا کنید و آرزوی بقا و تندرستی باقی اساتید کنید!