نسیبه گفت:

سلام.من یک سالی است که نوشته های شما را می خوانم این آخر سالی گفتم یک نظری بگذارم و از شما تشکر کنم به خاطر مطالب پر از نکته و امید بخشتان در آن هنگامه ای که ما نسل سومی های عجول به هیچ چیز امید نداشتیم. سالی پر از سلامتی و پایداری ،صبر وشادی برای شما آرزومندم.

بهروز گفت:

سلام آقای محمد پور عزیز. بیت شماره هفت این غزل همانگونه که شما اول نوشته بودید درست است. متاسفانه با تذکر نابجای یکی از خوانندگان، شما آن را تغییر دادید. اگر شما به صفحه ۱۸۰ کتاب سیاه مشق آقای ابتهاج مراجعه کنید، خواهید دید که نوشتهشده است: ما هر دو دوستان قدیمیم ای عزیز/ این صبر تا نرفته زکف چون ظفر بیا. شاد و سربلند باشید.با ارادت بهروز مطلب زاده