۴
بهارِ صبر و ظفر
در این ساعتهای آخر سال، فکر کردم بهترین چیزی که میتوانم بنویسم اینجا غزلی است از سایه که هر بیتاش را به شکلی در این ماهها زندگی کردهام و از آرزوهای سالِ تازه است. این روزها که شعر، شعرِ خوب، درمان دردهای سخت و سنگینِ ماست و مرهمی بر جانهای زخمخورده، خوب است همنشین حکیمان باشیم و شاعرانی که انسانیت را زیستهاند. عنوان غزل «صبر و ظفر» است و سایه این غزل را در بهمن ۶۳ در تهران سروده است.
ای مرغ آشیان وفا خوشخبر بیا
با ارمغانِ قول و غزل از سفر بیا
پیکِ امید باش و پیامآورِ بهار
همراهِ بوی گل چو نسیمِ سحر بیا
زان خرمنِ شکفتهی جانهای آتشین
برگیر خوشهای و چو گل شعلهور بیا
دوشَت به خواب دیدم و گفتم خوش آمدی
ای خوشترین خوشآمده بار دگر بیا
چون شب به سایههای پریشان گریختی
چون آفتاب از همه سو جلوهگر بیا
در خاک و خون تپیدنِ این پهلوان ببین
سیمرغ را خبر کن و چون زالِ زر بیا
ما هر دو دوستان قدیمایم ای عزیز
این صبر تا نرفته ز کف چون ظفر بیا
بشتاب ناگزیر که دیر است وقتِ پیر
ای مژدهبخش بختِ جوان زودتر بیا
این روزگار تلختر از زهر گو برو
یعنی به کامِ سایه شبی چون شکر بیا
[شعر] | کلیدواژهها:
سال نو بر شما مبارک آقای محمدپور
امیدوارم سال ۸۹ سال پرامیدی برای همه ما خصوصابرای شما باشه، که کوه امید ما بودین و با مطالبتون و خصوصا طربستان تون بارها و بارها مارو از ته چاه ناامیدی بیرون کشیدین، از داشتن چنین هموطنی بخودم میبالم.
——————————
ممنونام. سال نو بر شما هم مبارک. خیلی لطف دارید.
د. م.
سلام.من یک سالی است که نوشته های شما را می خوانم این آخر سالی گفتم یک نظری بگذارم و از شما تشکر کنم به خاطر مطالب پر از نکته و امید بخشتان در آن هنگامه ای که ما نسل سومی های عجول به هیچ چیز امید نداشتیم. سالی پر از سلامتی و پایداری ،صبر وشادی برای شما آرزومندم.
سلام
به نظرم شکل صحیح بیت شماره هفت به این صورت باشد
ما هر دو دوستان قدیم ایم ای عزیز
این صبر تا نرفته ز کف جون ظفر بیا
———————-
بله. درست است. اصلاح شد. ممنون.
سلام آقای محمد پور عزیز. بیت شماره هفت این غزل همانگونه که شما اول نوشته بودید درست است. متاسفانه با تذکر نابجای یکی از خوانندگان، شما آن را تغییر دادید. اگر شما به صفحه ۱۸۰ کتاب سیاه مشق آقای ابتهاج مراجعه کنید، خواهید دید که نوشتهشده است: ما هر دو دوستان قدیمیم ای عزیز/ این صبر تا نرفته زکف چون ظفر بیا. شاد و سربلند باشید.با ارادت بهروز مطلب زاده