آن‌ها که اهل موسیقی هستند، حتماً تا امروز نغمه‌ها و ترانه‌های لطیف و بهاری آهنگسازِ خوش‌قریحه و صاحب‌ذوق امیرحسین سام را شنیده‌اند. در آستانه‌ی شب یلدا هستیم و پیشاپیش به استقبال یلدا که می‌رویم، فکر میکنم هدیه‌ی یلدایی خوبی باشد اگر قطعاتی از ساخته‌های امیرحسین سام را بشنویم. بسیاری از این قطعات تا به امروز منتشر نشده‌اند و برای اولین بار به این شکل این‌جا پخش می‌شوند. ناگفته پیداست که پخش این قطعات با اجازه‌ی آهنگساز انجام می‌شود. امیدوارم در این بد-روزگارِ تیره‌ای که سرزمینِ ما گرفتار دیو و ددانی است که جز دروغ و ریا چیزی از وجودشان تراوش نمی‌کند، آرام‌آرام بتوانیم روزنه‌های نور و امیدی در میان این همه ظلمت ببینیم و شاهد روزهای تازه‌ای باشیم که در آن هنر و راستی و پاکی قدر و عزت داشته باشد.
گفتم که این‌ها هدیه‌ی یلدا هستند. شب یلدا جز تمام اشاره‌های فرخنده و خجسته‌ای که با خود دارد، طولانی‌ترین شب سال نیز هست و این مثالی است از شبِ درازی که بر اهل خرد و هنر در کشور ما می‌رود. درباره‌ی این شب، در این یکی دو روز، کوشش میکنم بیشتر بنویسم. این قطعات امیرحسین سام را به بهانه و به اراده این‌جا منتشر میکنم برای این‌که شعر و موسیقی، حاصل و چکیده‌ی درد و ادراک آدمی‌اند. و این‌ها همان‌هاست که این روزها در میان مردمِ ما به وفور یافت می‌شوند و در میان دولتمردان به مثابه‌ی کیمیا نایاب‌اند. پس شنیدن این قطعات را به مثابه‌ی تسکینی بر این همه زخم و درد نیز تلقی کنید.
از این هجده قطعه تنها سه قطعه قبلاً منتشر شده است («در قطار»، یکی از اجراهای «زرد، سرخ، ارغوانی» و «غروب») و بقیه‌ی قطعات برای نخستین بار در این‌جا به طور عمومی منتشر می‌شوند. خوب است این توضیح را اضافه کنم که آثاری از جنس شعر و موسیقی در واقع مخاطب اصلی و حقیقی خود – یعنی مخاطبان خاصِ خود – را می‌طلبند. با تمام موانعی که در کشور ما بر سر راه هنر وجود دارد و همیشه هنر، موسیقی، شعر، فیلم و هر چیزی از جنس احساس و اندیشه‌ی آدمی از تیغِ بی‌دریغ ممیزان بی‌تمییز می‌گذرد و همواره بی‌هنران قدر می‌بینند و اراذل مقدم‌اند و افاضل مؤخر (که موج‌خیزش در این دو ساله سر به فلک زده است)، به گمان من یکی از اخلاقی‌ترین و انسانی‌ترین راه‌های نشر این آثار همین است که سر از همراهی با دولتیان هنرناشناس و معرفت‌ستیز برتابیم و آن‌ها را مستقیم و بی‌واسطه به دست و گوش مخاطبان اصلی و خریداران حقیقی‌شان برسانیم. انتشار این هجده قطعه را می‌توان هدیه‌ای – با تأخیر – برای تولد امیرحسین سام نیز تلقی کرد که روز هجده تیر به دنیا آمده است – و این روز برای مردم ایران و دانشجویانی که هنوز زخم‌های ستم و بیداد بر تن‌شان دهان گشوده مانده‌اند، روزی نیست که به این سادگی از خاطر آزادگان و عدالت‌جویان زدوده شود.
شناسنامه‌ی این قطعات را پیش‌تر آهنگساز در فضاهای خصوصی‌تر منتشر کرده است. عجالتاً همین‌ها را داشته باشید تا مشخصات کامل هر کدام از آثار در ذیل مطلب اضافه شوند. این قطعات، به ترتیب حروف الفبا در فهرست زیر آمده‌اند و شماره‌گذاری‌ها هم از حروف الفبا تبعیت می‌کنند. بشنوید و لذت ببرید.
