و وجدک عائلاً فأغنی دیشب

و وجدک عائلاً فأغنی
دیشب داشتم توی رختخواب با خودم سوره‌ی انشراح رو می‌خوندم: الم نشرح لک صدرک. و وضعنا عنک وزرک و رفعنا لک ذکرک . . . موهای بدن آدم راست می‌شه وقتی فکر می‌کنه. بعد می‌گم اونایی که اینقدر عزیزن که بهشون می‌گن: فلسوف یعطیک ربک فترضی، کجا بودن؟ چه کردن؟ این راهو چطوری طی کردن؟ این همه سخاوت، این همه عطا، این همه بخشش محصول چیست؟ چیزی غیر بندگی است؟
گدایی درِ میخانه طرفه اکسیری است / گر این عمل بکنی، خاک زر توانی کرد

بایگانی