گر مدح گویی یا سپاس . . .
الآن که داشتم بعضی نظرات رو میخوندم یادِ این بیت مولوی افتادم که:
هان و هان گر مدح (حمد) گویی یا سپاس / همچو نافرجامِ آن چوپان شناس
اینو برای این نوشتم که دوستان بدونن چوپانی کم شأنی نیست. خیلی از پیغمبرا چوپون بودند. من همیشه سعی میکنم از کشوندن موضوعات جدلی یا جدل کردن با افراد توی وبلاگم پرهیز کنم. مطلبِ من دربارهی لاریجانی هم نود و نه درصدش نقل قول بود و عین عبارات خودش الا اونجایی که گفتم به اندازهی یه چوپون حرف برای گفتن نداره. تصور نمیکنم ملت ما نیاز داشته باشن کسی براشون توضیح بده لاریجانی با تلویزیون ما چه کار کرده. خودشون چشم و گوش و هوش و شعور دارن، میفهمن. بنده هم سوابق تحصیلی لاریجانی رو میدونم و دنیا تحصیلکرده زیاد داره ولی اینا چهکار میکنن؟ هنرشون چیه؟
داند او خاصیت هر جوهری / در بیان جوهرِ خود چون خری
صد هزاران فصل داند از علوم / جانِ خود را مینداند آن ظلوم
تو همی گویی یجوز و لا یجوز / خود ندانی تو که حوری یا عجوز
اگه زبون من و امثال من سرِ یکی مث لاریجانی درازه، به خاطرِ شخص این آدم نیست. به خاطر موقعیتیه که توش قرار گرفته. آنچه را که این آقا کرده توی این سالها به داوری اهل فن، اهل ادب، اهل فرهنگ، سینماگران و صاحبنظران بذارین و ارزیابی کنین. من فکر میکنم هر توضیح بیشتری در مورد علمکردِ این آقا هرز دادن وقته. اگه این «استاد معظم» توی کل دورهی ریاستش فقط یه مورد پخش برنامه «هویت» رو هم توی کارنامهاش میداشت این سرشکستگی و ننگ تا ابد برای این آقا کافیه. یه نمونهی ساده رو براتون بگم: شبی که من توی تلویزیون دیدم که دکتر عبدالحسین زرینکوب برای اینا جزو چهرههای مخرب فرهنگی و دستنشانده و منحرف تلقی میشه، آه از نهادم بلند شد که اینا به چه جرأتی دارن فرهنگِ ما رو به لجن میکشن و به قول خود مرحوم زرینکوب دارن ما رو «هو» میکنن. دوستان عزیز! اخلاق همسایگی، سواد علمی، خوشبرخورد بودنِ این آقا به کنار. اینا به خودش مربوطه. نعوذ بالله اگه ما گفته باشیم که خدای ناکرده این آقا مثلاً انحراف اخلاقی داره، ولی این دقیقاً همین کاریه که لاریجانی با مجموعهی احبابش توی همین سریال کذایی فوقالذکر درباره اساتید، فرهیختگان، اهل ادب، اهل سینما و هنرمندان ما کردند. پس یه خورده آهستهتر باشید. داغ هم نکنید! یکتنه هم به قاضی نرید. به جای اینکه بخواین تحتالشعاع عواطف سیاسی یا امواج جامعه (از هر جناحی که هستید باشید) سریع دربارهی همه چیز داوری کنید، یادتون نره که کسی که مسئولیت سرمایهی هنگفت یه مملکت دستشه و حتی زیر بار نظارت مجلس هم نمیره، ناگزیر باید یه جایی پاسخگو بشه. این بازی رو خودش راه انداخته نه ما. اخبارِ فیلتر شده و سانسور شدهای که این آقا و تیمش هر روز با اهداف خاص سیاسی به خورد ملت میدن رو فراموش کردین؟ چی شده که یهو لاریجانی واسهتون قدیس شده؟ بنده هم به اهمیت مؤدب صحبت کردن واقفم، ولی انصاف بدین که اگه یه دولتمردِ ما امروز برداره بگه: «برادر صدام حسین»، مردم چی میگن؟ میخوام بگم وقتی یه مجموعهای پاسخگوی ملتش نباشه، چه فرقی میکنه که من بهش بگم چوپون یا نگم؟ (مقصودم اینه که شاید باید چیز سنگینتری بهش میگفتیم و کلی تخفیف دادیم حالا.) شما فکر کردین دیکتاتوری و استبداد فقط اینه که با دستِ خودت آدم بکشی و مردمو شکنجهی جسمی کنی؟ مگه استبداد خبری از اون بدتر نیست؟ چند سال پیش وقتی اون مطلب دکتر سروش «آزادی چون روش» رو میخوندم متحیر بودم که این ارباب صدا و سیما چطور متوجه این نکتهی بدیهی نمیشن! ولی مسأله خیلی روشنتر از ایناس. فکر میکنم خیلی زیادی حرف زدم و اتفاقاً بدیهیاتی رو گفتم که اندکی تأمل میخواست و تیزبینی و گرنه عملکرد لاریجانی و لاریجانیها اظهر من الشمس است.
پ.ن. دوست نداشتم اینو اضافه کنم. ولی محض یادآوری و برای اینکه دوستان یه خورده با انصاف داوری کنن میارمش اینجا. یاسمن گفته: «شما فحش دادن بدهکاری؟
با پریدن به بزرگترا آدم بزرگ که نمیشه هیچ کوچک هم میشه مگر اینکه اولا با ادب بنویسه یا حرف بزنه و ثانیا با منطق و دلیل که شما خیلی باهاش آشنا نیستی»
خیلی حرف متینیه این حرف. به قول اون شاعر بزرگوار:
بزرگش نخوانند اهل خرد / که نام بزرگان به زشتی برد
میشه از شما بپرسم که وقتی داشتن برنامهی هویت رو پخش میکردن (به برنامههای دیگهشون فعلاً کار ندارم)، چرا اصلاً صداتون در نیومد و عین همین حرفا رو تحویل شخص آقای لاریجانی ندادین که یه خورده وجدان درد بگیره یا تقوا و خوفِ پروردگار بلرزوندش که داره به خیلِ عظیمی از اهل فرهنگ ما هر افترایی رو که میتونه میبنده؟ مگه وقتی اون همه استاد دانشگاه ما توی تلویزیون این آقا با لجنپراکنیهای حضرات بازجو داشتن تخریب شخصیت میشدن، این آقایون منطقشون چی بود؟ بگذریم . . . چون جوابِ . . . / این درازی در سخن چه میکشی؟
مطلب مرتبطی یافت نشد.