فراسوی جهان دوقطبی
یکی از مهمترین تجربههایی که هر انسانی میتواند داشته باشد این است که جهان را از بیش از یک افق بنگرد. درست مثل آموختن بیش
یکی از مهمترین تجربههایی که هر انسانی میتواند داشته باشد این است که جهان را از بیش از یک افق بنگرد. درست مثل آموختن بیش
یکی از معضلات کلان جمهوری اسلامی – از همان روز اول و حتی در ذهن و فکر رهبراناش – این خصلت بچهپرروی لافزنی است که
این سه چهار سال اخیر در زندگی من از بسیاری جهات درسآموز، روشنیبخش و پربار بوده است. یک جهتاش این است که من سخت وامدار
وضعیت خاور میانه وضعیتی پیچیده و پر-ازدحام است که مدعی هم فراوان دارد. اما این پیچیدگی و ازدحام دلیلی نیست بر اینکه قطبنمای اخلاقی انسان
چشماندازهای پیش روی ایران را باید به دقت و البته با مسئولیت سنجید و تصمیم گرفت. اولین شرط سنجش درست این است که از عواطف
ایرانیانی که از حملهی نظامی علیه کشور خودشان حمایت میکنند، بیشرم و ریاکارند. حمید دباشی نیویورک – گویا اصطلاح «ستون پنجم» در سال ۱۹۳۶ توسط
مرگ پیروز، تولهیوزی که مدتها تصویرش در رسانهها پیش روی مخاطب ایرانی بود، یادآور خاطراتی تلخ در تاریخ یکی دو دههی اخیر ایران است. پیروز