اردیبهشت ۲۱, ۱۳۸۸

کنار آسانسور ایستاده بودم. احساس کردم دو نفر ایرانی دارند با هم فارسی حرف می‌زنند. وقتی با هم از آسانسور پیاده شدیم، دو نفر جلوتر

من سخت وام‌دار اندیشه‌ی دکتر سروش‌ام و هیچ‌گاه حرمتی را که برای او به عنوان استادی فرهیخته که نفسی گرم و محضری روح‌نواز دارد فرو