مرداد ۷, ۱۳۸۷

انگار ناگهان کلیدی به دست‌ام داده باشند. دوباره نگاه می‌کنم. می‌بینم هیچ چیز تازه‌ای نیست. هیچ کجای‌اش نو نیست. همیشه این کلید در جیب‌ام بوده

نکته‌ها چون تیغِ پولاد است تیز گر نداری تو سپر وا پس گریز پیش این الماس بی اسپر میا کز بریدن تیغ را نبود حیا