مهر ۷, ۱۳۸۲

سعید حنایی کاشانی در پاسخ به سؤال حسین درخشان درباره‌ی وبلاگش، سردبیر خودم، نوشته است: «زبانی پرنوسان دارد. گاهی توصیفی و خبری است، گاهی احساساتی

پیش از آنکه بخوابم هوس همدلی با مولوی به سرم زد و غزلی آمد که دریغم آمد ننویسمش: هله عاشقان بشارت که نماند این جدایی

الساعه از بهارخواب دولتسرا به اندرونی مراجعت کردیم. چشم به آسمان دوخته بودیم که ستاره‌ی درخشانی به قبله‌ی عالم لبخندی نمکین می‌زد. خاطر مقدس همایونی