خرداد ۲۸, ۱۳۸۷

یکی ز شب‌گرفتگان چراغ بر نمی‌کند…

مدت‌هاست می‌خواستم چیزی بنویسم درباره‌ی کارهایی از شجریان که روی اشعار سایه هستند. اولین چیزی که به ذهن‌ام رسید، این تصنیف حزن‌انگیزِ کوچه‌سار شب است.