آذر ۱, ۱۳۸۳

شبی رسید که در آرزوی صبح امیدهزار عمر دگر باید انتظار کشیددر آستان سحر ایستاده بود گمانسیاه کرد مرا آسمان بی‌ خورشید…دریغ جان فرو رفتگان