مهر ۲, ۱۳۸۳

این یادداشت را نخوانید اگر حوصله‌ی حدیث غصه شنیدن ندارید!تنها برای خودم می‌نویسم: خاموش و بی‌صدا! روزگاری دراز در این کنج مجاز الفتی با خود