مرا که قبله گرفتم چه کار با اصنام

حال و هوای بهار، ماهور طلب میکند و راک. خاصه با صدای شجریان و ساز لطفی. غزل سعدی را هم تراشیدهاند برای حال و هوای بهار.
مرا دو چشم به راه و دو گوش بر پیغام
تو فارغی و به افسوس میرود ایام
شبی نپرسی و روزی که دوستدارانم
چگونه شب به سحر میبرند و روز به شام
ببردی از دل من مهر هر کجا صنمیست
مرا که قبله گرفتم چه کار با اصنام
به کام دل نفسی با تو التماس منست
بسا نفس که فرورفت و برنیامد کام
مرا نه دولت وصل و نه احتمال فراق
نه پای رفتن از این ناحیت نه جای مقام
چه دشمنی تو که از عشق دست و شمشیرت
مطاوعت به گریزم نمیکنند اقدام
ملامتم نکند هر که معرفت دارد
که عشق میبستاند ز دست عقل زمام
مرا که با تو سخن گویم و سخن شنوم
نه گوش فهم بماند نه هوش استفهام
اگر زبان مرا روزگار دربندد
به عشق در سخن آیند ریزههای عظام
بر آتش غم سعدی کدام دل که نسوخت
گر این سخن برود در جهان نماند خام
Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.
[موسيقی] | کلیدواژهها: , آذر پژوهش, خسرو خوبان, راک, سعدی, شجريان, غلامحسين درويش, لطفی, نور علی برومند, گلهای تازه, گلهای تازه ۱۶۰
آواز راک شجریان و آداب ادای شعر
|
[موسيقی] | کلیدواژهها: , راک, شجریان, ه. ا. سايه
ساقیا می بده و غم مخور از دشمن و دوست…
بیدلی در همه احوال خدا با او بود
او نمیدیدش و از دور خدایا میکرد
حالتی رفت و یادی آمد. یاد آواز راکِ شجریان افتادم. آوازی که روی این غزل حافظ خوانده است:
سحرم دولت بیدار به بالین آمد…
شاید یک بار دیگر این را نوشته باشم. گمان میکنم سال ۲۰۰۳ بود. سایه آمده بود لندن. یکی از آن شبها، سایه از این آوازِ شجریان حرف زد. او این آواز شجریان را در زمرهی بهترین آوازهایاش میدانست. بشنوید و جانتان را تازه کنید.
|
[موسيقی, گلهای تازه] | کلیدواژهها: , راک, شجريان, گلهای تازه, گلهای تازه