مستند «از تهران تا قاهره» شوخی بی‌مزه و زشتی با تاريخ و با حافظه‌ی مردم ما بود. خلاصه و چکيده‌ی اين مستند چيزی نبود جز کوششی برای جا انداختن اين مغالطه‌ی شرم‌آور که: بيدادگری در نظام جمهوری اسلامی نه تنها می‌تواند بیدادگری نظام پادشاهی را بشويد بلکه حتی می‌تواند نشانه‌ی تقديس و پاکی آن باشد. ابتدا و انتهای اين مستند هيچ چیزی جز همین سخن نيست.
آنچه جنایت را جنایت می‌کند، حجم و ميزان و تعداد جنايات نیست بلکه نفس جنايت است. چيزی که مشروعيت را از يک نظام سياسی سلب می‌کند و آن را از عدالت ساقط می‌کند، مقايسه‌ی آن با يک نظام سياسی ديگر يا وضعیت جايگزين نيست. برای سنجش مشروعيت يک نظام سياسی و عادلانه بودن آن، به مفاهيم عینی و حقيقت‌هایی مراجعه می‌کنيم که مستقل از موقعیت‌های مختلف معنا دارند. ستم، ستم است چه به يک نفر باشد چه به یک ميليون نفر. خون‌ریزی و قتل نفس، بيدادگری است؛ چه قتل يک نفر باشد چه قتل هزاران نفر. مهم نیست خونِ یک بی‌گناه را به گردن داشته باشی يا خونِ خیلی از بی‌گناهان را. اين سخنان، سنگ بنای مغالطه‌ی خانم فرح پهلوی و سازندگان مستند مزبور است.
اگر ترازويی برآوریم و بخواهيم با مقايسه‌ی نظام پادشاهی و نظام جمهوری اسلامی و میزان نارضايتی يا بیدادگری در اين دو نظام به نتيجه‌ای برسيم، تنها نتيجه‌ی معقولی که احتمالاً به آن خواهيم رسيد يک نکته‌ی بديهی است و آن اين است که: ستم بد است و بيداد مذموم. خونِ بی‌گناهان ريختن دامن‌گير است و عاقبت سوء دارد. حقوق آدميان را ضايع کردن، عقوبت دارد. پشت کردن به مردم، مشروعيت و عدالت را از نظام سياسی می‌ستاند و اين نکته برای هر دو نظام صادق است. هيچ فرق نمی‌کند که کدام یک گوی سبقت از ديگری ربوده باشد، هر دو در گردابِ بی‌عدالتی و بيداد فرو رفته‌اند. اين نکته هم بدون اين مقايسه آشکار و بدیهی بود. لذا برآوردن چنین ترازويی از اساس باطل و فاسد است.
خانم فرح پهلوی اسم مرتضی کيوان، خسرو روزبه و خسرو گلسرخی را به ياد نمی‌آورد. و اين‌ها تنها سه نام از يک طیف سياسی کمابيش نزديک به هم هستند. آنچه که مهم است تعلق خاطر سیاسی اين‌ها نيست. چيزی که مهم است اين است که اینها آدميانی بوده‌اند که بر بیداد شوريدند؛ بر بيدادی که در نظام سياسی سلطنتی محمدرضا پهلوی نهادينه شده بود. تاريخ‌ها را دقت کنيد: خسرو روزبه در ۲۱ ارديبهشت ۱۳۳۷ تیرباران شد. مرتضی کیوان در ۲۷ مهر ۱۳۳۷ تيرباران شد. خسرو گلسرخی در ۲۹ بهمن ۱۳۵۲ اعدام شد. تمام اینها در دوران سلطنت محمدرضا پهلوی رخ داده است. از همان روزهای نخست سلطنت او تا روزهای آخر سلطنت‌اش این بساط بر پا بوده است.
اگر نظام پادشاهی فقط مرتضی کيوان را کشته بود، تا ابد اين ننگ و بدنامی برای‌اش کفایت می‌کرد. اگر خانم فرح پهلوی فقط به مرتضی کيوان فکر می‌کرد و سر مويی به عدالت و انصاف فکر می‌کرد، به خودش اجازه نمی‌داد که بیايد از طريق مقايسه کردن خودش با جمهوری اسلامی این ننگ را تطهیر کند. از این ننگ‌ها و بدنامی‌ها در نظام جمهوری اسلامی هم به وفور یافت میشود. ولی برای احراز عدالت و مشروعيت کسی دست به دامان مقايسه‌ی دو ننگ و دو بدنامی نمیشود.
اين مستند شوخی بی‌مزه و طنز وقاحت‌آمیزی بود که حافظه‌ی تاريخی ملت ما را به سخره گرفته بود. ايران آرمانی ما ايرانی است که در آن هيچ صاحب قدرت و هيچ دولتمرد سابق يا فعلی هرگز نتواند، به خودش اجازه ندهد، حق نداشته باشد، جسارت اين را پيدا نکند که برای تطهير جنايت خودش، برای پوشاندن عدول‌اش از عدالت، خود را با يک نظام سياسی سابق یا لاحق مقايسه کند يا جنایت‌های استکبار و استعمار را فریاد بزند تا پليدی‌ها و بيدادگری‌های خودش را بپوشاند. عجيب نيست که ستمگران هم‌چنان درس نمی‌گيرند، حتی بعد از اینکه از مسند قدرت به زیر کشيده می‌شوند و تاوان‌های سنگينی برای بیدادشان می‌پردازند؟! هر چقدر این مستند می‌توانست «اطلاعات» تازه به ما بدهد و «جزييات» بيشتری را بر ما آشکار کند، هيچ تفاوتی در عمق فاجعه ايجاد نمی‌کند. خون ريختن مشروعيت‌ستان و عدالت‌زداست؛ چه خون مرتضی کیوان باشد، چه خونِ سهراب اعرابی. برکشيدن ستمگران و فاسدان، خاک در چشم مروت ريختن است؛ چه برکشيدن، مثلاًّ، نعمت‌الله نصیری باشد چه سپر امن برای سعيد مرتضوی ساختن. جنايت، جنایت است. فرقی نمی‌کند چه کسی مرتکب آن میشود.
(*) مصرع از سايه است.
پ. ن. نام‌هایی که در متن آمده‌اند همه مشت نمونه‌ی خروارند. مربوط و نامربوط ندارند. کافی است کسی صفحات تاریخ را به دقت ورق بزند. به مضامين مشابهی می‌رسد. قربانیان نظام‌های بيداد مذهبی و غیرمذهبی ندارند. فرقی نمی‌کند متعلق به کدام حزب سياسی‌اند. ستم، با آدمی می‌ستيزد. بی‌عدالتی، خودِ آدمی را نشانه می‌گيرد.
نظرها (22)
دوست گرامی
شما در اینجا تاریخ را به چالش میکشید و خشم متولد شده پیش از انقلاب 57 خودرا هنوز در نوشته های خود به همراه دارید خشمی که بوجود آمده بود زیرا بانوان ایرانی حق حیات انسانی پیداکرده بودند، زیرا زمینداران دیگر ارباب نبودند. از همه اینها گذشته از خودم پرسش میکنم دلیل جنبش 57 چه بود؟ که دیگر خسرو روزبه یا گلسرخی کشته نشود. ولی ما کشتار 67 دولت وقت را فراموش نکردیم( در دوران وزارت موسوی) در 2 ماه بیشتر از تمام دوران حکومت پهلوی خون جوانان ایرانی ریخته شد. مسلم است هنگامی بدتر وجود داشته باشد، بد دیده نمیشود.
امیر بیگلر | دوشنبه، ۱۶ بهمن ۱۳۹۱، ۲۱:۳۲
اینکه جنایت کردند موافقم
اینکه شبکه من و تو چه مسیری را دنبال می کند مشخص است
اما قضاوت سخت است ما الان زندگی می کنیم انها ان زمان بودند و در نهایت در جهان واقع شما همیشه باید یکی را انتخاب کنید
انتخابتان بین آن کسی که گفت قیمت خدکار را ثابت نگه داشتم با اینها کدام است؟
من به میر حسین رای دادم هر چند می دانستم در زمان وقوع بعضی جنایات منصب داشته
دوباره بگویم قضاوت سخت است.
امیر پاکدامن | سه شنبه، ۷ شهریور ۱۳۹۱، ۲۰:۱۵
موافقم جناب داریوش و البته با جناب فارسانی موافق تر که این ساختی بود جهت دریوزگی از درگاه ملت . نظام های شاهنشاهی چه در انگلیس و اسپانیا چه در مراکش و برونئی با خرد بشر رشد یافته امروز در تقابل است اینکه گروهی به صرف وراثت خود را نخبه در رهبری ملتی بدانند تنها بازگشت به همان سیاهی ِ پسا مدرنی گری است ...
sadra | شنبه، ۴ شهریور ۱۳۹۱، ۰۰:۰۷
مردم حافظه تاریخی دارند ،
به خاطر همین به اون زمان می گند ، زمان اون خدا بیامرز !
نفس جنایت ، تعداد بردار نیست و در هر حکومت دیکتاتوری ساختار حکومت برای حفظ خود جنایت می کند، اما قبول کنید پالایش قدرت از جنایت ، یک اتفاق نیست که با رفتن حسن و آمدن حسین انجام شود. یک فرآیند است که در دوره پهلوی ها بیش از هر دوره تاریخی در ایران انجام شد.
خود نابود کردن نظام ارباب رعیتی در ایران که مقدمه سرنگونی شاه بود، شاید بزرگترین حرکت در این راستا در سطح جامعه بود
میثم | پنجشنبه، ۲ شهریور ۱۳۹۱، ۲۱:۱۷
man ba maghale shoma moafegh nistam chon ke yek noghahi bayad be jaame'e emruz va samane shah bendasin.....emruz jaame irani maris ham as nasare ruhi va jemsi hast va kafi hast yek nogah be javananemun dar iran bendasim...shaayad shoma ham ghablas inke in maghalaro mineveshin , yek didi as in savieh minakhtin, ke jaame irani chi .......shode!!!!!!!!!!!!!!!!
xxx | شنبه، ۲۱ مرداد ۱۳۹۱، ۱۲:۱۶
ویدئوی تهران تا قاهره شرم آور بود و وقیح همچون بسیار دیگری از این دست که محک جمهوری اسلامی را عیار سنج جنایت و دزدی کرده اند تا دزدیها و انبان های تا ابد پر شده و حسابهای بی شما رصفر و کشته های زندانهای ساواک و بگیر و بگیر و خفقان و دست بوسیهای چاکرانه و شاهنشاه بی خاصیت سفله پرور و متفرعن را کم رنگ و بی رنگ سازند . این همه توهین به شعورو شرف و وجدان آدمی و هیچ انگاشتن حافظه تاریخ و انسانهایی که هنوز بسیاریشان زنده اند برای رد این ادعاهی پوچ شکم سیرانه از آن رو نیست که حال امروز ایران چنین است که اگر بهتر ازین هم بود حرفها همین بود،از آن است که دنیا دنیای سفلگان و دونان است که هی بگویند و بگویند و به یمن وجود شاه دوستانی که جز تملق و چاپلوسی هرگز کاری و شیوه ای نداشته اند جز انعکاس صدای خود هیچ نشنوند چراکه دیگر حنجره ای برای بینوایان باقی نگذاشته اند برای آی دزد ! و گوش سالمی باقی نمانده از فرط بلندی کر کننده این اصوات منکر مجهز به بلندگوهای مفت .
مریم | جمعه، ۲۰ مرداد ۱۳۹۱، ۱۵:۴۷
مستند خوبی بود از این جهت که دید یه گروه خاص را نشون داد
خوب یک طرفه هم بود اما حرف های راست بسیاری هم در مورد نظام حاکم داشت.
و به قول شما رژیم شاه هم جنایت کم نداشت
امیر آقا گل باغا | شنبه، ۱۴ مرداد ۱۳۹۱، ۲۲:۱۲
کشتن یک نفر با صد نفر فرقی نمیکنه؟!! یک نفر صاحب یک فکر و اندیشه است و صد نفر صاحب صد فکر و اندیشه. با این مستند فقط نگرش انسانها نسبت به بعضی افراد تعدیل میشود و گمان نکنم حداکثری در جهان امروز خواستار بازگشت نظام شاهنشاهی باشند یا بعد از دیدن این مستند بشوند. نظام پادشاهی تقدس میاورد و حتی کشیدن یک کاریکاتور از شاه حبس و شکنجه و اعدام!!
سیاوش | جمعه، ۱۳ مرداد ۱۳۹۱، ۱۰:۵۶
داریوش جان، مضمون حرفت درست بود ولی خشونت و جدیت همراه و ملازم خواه‌وناخواه قدرت است وگرنه میشد زمان شاه سلطان حسین و لطافت‌های او، اقدام مسلحانه بر ضد حاکمیت جزایش سبک نیست در هیچ نظامی.
شما فقط در نظر بگیر که نظام چه کسانی را ایشان زندانی کرده بودند -رجوی، خامنه‌ای، رفسنجانی و جاندارانی مشابه اینان- وگرنه که خاتمی و بهشتی مشغول درس و بحثشان بودند.
اگر در کلیت بنگری، ببین هر کس چه چیزی را از نفر قبلی تحویل گرفت و چه تحویل داد؛ و گرنه در جزییات عملکرد هر کس -از جمله من وشما- که بگردیم نقاط سیاه وجود دارد و ذره‌بین روی آنها گذاشتن هنر نیست. "فکر معقول بفرما گل بی‌خار کجاست؟"
مهران ش | پنجشنبه، ۱۲ مرداد ۱۳۹۱، ۲۱:۴۲
ﺩﺭﻭﺩ
اﺻﻼ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮاﻱ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺵ ﻧﻴﺎﻳﺪ ﻭﻟﻲ ﻣﻴﮕﻮﻳﻢ
ﻣﻦ ﺩﻫﻪ ﺷﺼﺘﻲ ﻫﺴﺘﻢ و ﺷﺎﻩ ﺭﻭ ﻧﺪ ﻳﺪﻡ
و ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﺷﻨﻴﺪﻡ و ﻛﺘﺎﺏ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﻮاﻧﺪﻡ
ﺷﻤﺎ اﺳﻢ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﺭﻭ ﻓﻘﻄ ﺁﻭﺭﺩﻳد ﻛﻪ ﺗﻴﺮ ﺑﺎﺭاﻥ ﺷﺪﻥ
ﺣﺎﻻ ﺑﮕﻴﻢ ﭼﻬﺎﺭﺻﺪ ﻧﻔﺮ ﺧﻮﺑﻪ ﺩﺭ ﺑﺮاﺑﺮ ﺟﻨﺎﻳﺎﺕ ﺁﺧﻮﻧﺪﻫﺎ ﻋﺪﺩﻱ ﻧﻴﺴﺖ ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻧﻔﺮاﺕ و ﺟﻮاﻧﺎﻥ ﺭﻭ اﻋﺪاﻡ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ﺑﮕﻴﻢ اﺻﻼ ﻭاﺳﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﺎ ﺁﺧﻮﻧﺪ ﭘﺮﺳﺖ ﻫﺎ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺧﻮﺏ
ﺭﺟﻮﻱ ﻫﺎ ﭼﻲ اﺯ اﻭﻥ ﻫﺎ ﻫﻢ اﻃﻼﻉ ﺩاﺭﻳﺪ اﺯ ﺟﻨﺎﻳﺎﺗﺸﻮﻥ اﺯ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻋﺮاﻕ و ﻛﺸﺘﻦ ﺟﻮاﻧﺎﻥ
ﻣﻨﺼﻒ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻫﺎﻱ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﻓﻜﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭ ﺧﺮاﺏ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺩﻡ اﻧﻘﺪﺭ ﺩاﻧﺎ ﻫﺴﺘﻦ ﻛﻪ به اﻳﻦ ﭼﺮﻧﺪﻳﺎﺕ ﮔﻮﺵ ﻧﺪﻫﻨﺪ
ﺷﺎﻩ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺯﺣﻤﺎﺕ ﺭﻭ ﺑﺮاﻱ اﻳﺮاﻥ ﻛﺸﻴﺪ ﺷﺎﻩ ﻧﻤﻴﺨﻮاﺳﺖ ﺧﻮﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻮ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺑﺸﻪ
ﻣﻨﻂﻖ ﺩاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ﺷﺎﻩ ﺑﺮاﻱ اﻳﺮاﻥ و اﻳﺮاﻧﻲ ﺧﺪﻣﺖ ﻛﺮﺩ
ﺗﻮ اﻳﻦ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﺧﺒﺮ ﻧﮕﺎﺭ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺷﺎﻩ ﻣﻴﮕﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﺷﻤﺎ اﻳﺮاﻥ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﺎ اﺯ ﺑﻴﻦ ﻧﺮﻳﻢ
ﻳﻪ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺩﻳﮕﻪ ﺷﺎﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﭼﺸﻢ ﻗﻬﻮﻩ اﻱ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﺸﻢ ﺁﺑﻲ ﻫﺎ ﺩﺭﺱ ﻣﻴﺪﻫﻴﻢ
ﻧﻤﻴﺪﻭﻧﻢ ﭼﻲ ﺑﮕﻢ اﻋﺼﺎﺑﻢ ﺧﻮﺭﺩ ﺷﺪ و ﮔﻔﺘﺎﺭﻱ ﻧﻮﺷﺘﺎﺭﻱ ﻧﻮﺷﺘﻨﻢ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺷﺪ
اﮔﺮ ﺑﻲ اﺩﺑﻲ ﻛﺮﺩﻡ ﻋﺬﺭ ﻣﻴﺨﻮاﻫﻢ
ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻭاﻗﻊ ﺑﻴﻦ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﻩ ﻣﺮﺩ ﺑﻮﺩ ﻳﻪ ﺩﻭﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﺧﺪاﻳﺶ ﺭﺣﻤﺖ ﻛﻨﺪ
ﻣﻴﺪﻭﻧﻢ ﻛﻪ اﻧﺜﺸﺎﺭ ﻧﻤﻴﺪﻳﺪ ﻧﻆﺮﻡ ﺭﻭ ﻭﻟﻲ ﺣﺮﻓﻢ ﺭﻭ ﺯﺩﻡ ﻛﻪ ﭼﺮﺕ ﺑﻮﺩ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺷﻤﺎ
hamid | چهارشنبه، ۱۱ مرداد ۱۳۹۱، ۱۵:۰۹
داریوش خان!
سپاس بی‌کران
فقط متأسفم برای عده‌ای که از دموکرات‌منشی شما در تأیید آرا سوءاستفاده می‌کنند و زبان به دشنام و عقده‌گشایی باز می‌کنند.
سهند | چهارشنبه، ۱۱ مرداد ۱۳۹۱، ۰۳:۳۵
البته باید بگی ظلم و بیداد و ستم سیستماتیک
Anonymous | سه شنبه، ۱۰ مرداد ۱۳۹۱، ۱۵:۰۰
bisavad.
babak | سه شنبه، ۱۰ مرداد ۱۳۹۱، ۰۹:۴۲
خیانت امثال شما باعث نابودی ایران شد.
محمد | سه شنبه، ۱۰ مرداد ۱۳۹۱، ۰۸:۱۳
سه روز از نمایش این فیلم گذشت و من تعجب کردم که چرا شما ها ساکت نشسته اید؟
آقای فرخ نگهدار و بقیه دوستان کجا هستند؟ بحنبید تا دیر نشده.28 مرداد یادتان نرود. زودتر بیایید و حرف های صد من یک غازتان را تکرار کنید.
اسامی که نام بردید کسانی بودند که مبارزه مسلحانه کردند و در هر سیستمی حتما همان نتیجه عایدشان میشد.
ننه من غریبم بازی هایتان را تمام کنید.
شرف و انسانیت اگر داشتید الان ساکت بودید و از گذشته تان شرمگین.
آنچه کردید را تکرار نکنید . مردم دیگر از این حرف های نخ نمای شما خسته شده اند.
فرهاد | سه شنبه، ۱۰ مرداد ۱۳۹۱، ۰۱:۰۸
doroste ama az heyse moghayese eshtebah mige ... che basa dar hamejaye donya in biedalatiha hast..albate bayad be nevisande motezaker shod dar maghame moghayese ast ke ghezavat mana peyda mikone.aslan masale in nist ... masale ine ke age bi edalati ham mishe be gheshri az jame e ke hamishe va hameja hastan .... ama aksariate jame e refahe zendegiye ensanie kamel ro dar ekhtiar dashte bashand .... ke mishe goft dar nezame ghadim behtar bude ... va kheyli masele dge negahe ishun yek negahe kamelan sathi be ghaziye bude...
kh | دوشنبه، ۹ مرداد ۱۳۹۱، ۲۳:۴۳
حرف این جوان سرخورده من را یاد یکی از دوستان که احتمالا شما به اسم می شناسید انداخت که همیشه در این دعواهای فکری به من می گفت مارکسیست اسلامی ! :))
فیضی خواه | دوشنبه، ۹ مرداد ۱۳۹۱، ۲۱:۴۸
فرض که حرف شما درست ( که درست نیست ) حالا یه مرده رو تطهیر کنند. که چی بشه ؟؟ مهمترین نکتش نشون دادن گند این انقلاب و از اون بدتر این نطامه . و از همه اینا بدتر شما انقلابیونه که نمخواید باور کنید کاری که کردید ایران رو به نابودی کشونده و قبول کنید که اشتباه کردید . حالا این فیلم هر چی هست, تفاوتی توی گندی که شما زدی میکنه ؟؟
ali | دوشنبه، ۹ مرداد ۱۳۹۱، ۲۰:۴۹
با درود،
نقد قابل تعمقی نوشته اید بخصوص که به مرتضی کیوان اشاره کرده اید. بی اختیار مرا به یاد شعر «از عموهایت» احمد شاملو که در سوگ آن مبارز سروده بود انداخت. اما داریوش گرامی!
پروژه «از تهران تا قاهره» یک شوخی نیست که بخواهد زشت یا بی مزه باشد. این ویدئو که من نمی توانم آنرا یک مستند قلمداد کنم به منظور مظلوم نمایی این خانواده سلطنتی صرفاً برای طرفداران نظام پادشاهی در ایران (و البته دیگر ناآگاهان تاریخ معاصر ایران) و اخذ کمک های مالی از ایشان تهیه شده است. ۲ساعت و نیم همه را سر کار می گذارند و الاحضرتشان را تا انتهای ذلت به زیر می کشند تا در آخر بگویند آن ثروت ۶۲ میلیون دلاری (که به اشتباه آقای شاهزاده در برنامه پارازیت لو دادند) هم با کلاهبرداری از بین رفته است و ما به کمک های مردمی نیاز داریم.
فارسانی | دوشنبه، ۹ مرداد ۱۳۹۱، ۱۹:۴۴
برای من بعنوان کسی که سی سال از عمر خود را در دوران قبل از انقلاب تجربه کرده است بسیار جای تاسف دارد که جوانان امروز اینگونه و بدون توجه به آنچه که ایران و ایرانی در گذشته داشت راجع به تاریخ و گذشته این ملت و پادشاهان آن قضاوت می کنند! آیا شاه ایران فرزندان خود را اینگونه به خاک و خون می کشید؟ بلی راست می گویید اعدام و زندانی نیز در آن زمان وجود داشت اما بسیار انگشت شمار بودند. چگونه می توانید فضای امروز ایران را با گذشته مقایسه کنید؟ آیا هرگز چنین مهاجرت و فرار مغزها و متفکران در هیچ دوره ای از تاریخ ایران وجود داشته است؟ فرزندم تاریخ را به درستی به قضاوت بنشینید که فردا در برابر فرزندانتان سربلند باشید.
مهرزاد | دوشنبه، ۹ مرداد ۱۳۹۱، ۱۷:۴۱
سلام.
من این مستند را دیدم.
اما راست‌اش هیچ‌وقت اینگونه که شما به آن نگاه کرده بودید، من دقت نکرده بودم.
دست‌تان درد نکند.
استفاده کردم
پویا | دوشنبه، ۹ مرداد ۱۳۹۱، ۱۴:۳۰
عزیزم با همین حرف های امثال شما در آن زمان چنین سرنوشتی برای من دیگر هم سن و سال های من ساختین شما ها که ادعا روشن فکری داشتین و مثل همان هایی که اسم آوردین سر سپرده کمونیست های شوروی بودین که اگر شما ها و اون افراد که اسم آوردین خر مراد رو سوار می شدین حال و روز مردم صد برابر از امروز مردم در جمهوری اسلامی بدتر بود. خواندن سرنوشت کسانی که به شوروری سابق رفتن گواهی بر این نوشته است شماها سربازان پیاده نظام همون کمونیست ها بودین و نکبت و بدبختی مردم ما ثمره رفنار و افکار شماهاست بهتر نیست دست از سر مردم بر دارین و دیگه تحلیل های این چنینی ندین ؟ گرچه فکر نمیکنم شهامت نشر نظرم رو داشته باشین .
جوان سرخورده از ایران | دوشنبه، ۹ مرداد ۱۳۹۱، ۰۹:۴۶