سماع درد؛ روایت سایه از اجرای نوا
موسیقی ما، روایت است. قصه است. حکایت است. اساساً هر موسیقیای از همین جنس است. آدمیان در موسیقی خودشان را میبینند و باز میشناسند. موسیقی مثل آینه میماند. کسی که جلوی آینه میایستد اگر مایهای از فراست و معرفت داشته باشد، میتواند به قصه گفتن بنشیند و شرح جمال بگوید یا حکایت فراق. گمان من این است که کسانی که با موسیقی نمیتوانند ارتباط برقرار کنند – یا با یک موسیقی خاص نمیتوانند ارتباط داشته باشند – دقیقاً از همین روست که در آن قصهای و داستانی دلربا نمیبینند و نمیشنوند. گوشِ قصهشنو و جانِ حکایتپذیر آدمی اگر گشوده شود به روی معانی مترنم موسیقی، دیگر جدایی از آن برای آدمی میسر نیست. آدمی خودش را با موسیقی هم معنا میکند هم تماشا.

یک نمونهی درخشان و دلربا از این جنس حکایتها، روایتی است که سایه روی اجرای نوای پریسا گذاشته است. در این اجرا، حسین علیزاده سرپرستی گروه را به عهده دارد و تار میزند. پرویز مشکاتیان سنتور مینوازد و آهنگ آن ترانهی مشهور «پیر فرزانه» محصول مشترک دورهی جوانی این دو است. علی اکبر شکارچی کمانچه، محمد علی کیانینژاد نی و مرتضی اعیان تنبک مینوازد. کل این برنامه را پیشتر، اینجا، در ملکوت آوردهام. آنچه در زیر میشنوید داستان سازها، نوازندگان، اشعار و قصهای است که ساز و نوا در آن تنیده شده است، با صدای شاعر و از زبانِ اوست. شاید هم این قصهی سایه است که در خلال نغمهها و زخمهها و ابیات مختلف منعکس شده است. هر چه هست، یکی از بهترین نمونههای روایتِ خودِ آدمی و آیینهگی موسیقی است برای شرح این حکایت. بشنوید به تأمل و حال.
[audio:http://malakut.org/blog/audio/Sama-i-Dard.mp3][موسيقی] | کلیدواژهها: , حسين عليزاده, سماع درد, نوا, ه. ا. سايه, پرويز مشکاتيان, پريسا
گلچین هفته ۸۳ – پریسا
مدتی است فکر میکنم باید دقیقاً چه مقدمهای بنویسم و چه توضیحی بدهم برای این قطعهای که خواهید شنید. این آلبومی از پریساست که تصنیفهای مشهوری دارد و آوازی به غایت خوب. پریسا این قطعات را با گروهی به سرپرستی حسین علیزاده در دستگاه نوا در استودیوی رادیو اجرا کرده است که سنتور این اثر را پرویز مشکاتیان نواخته است. مرتضی اعیان تنبک میزند و علی اکبر شکارچی کمانچه و محمد علی کیانینژاد نی. تصنیف مشهور «پیر فرزانه» که در فیلم سوتهدلان علی حاتمی نیز آمده است، در همین اثر است. توضیح بیشتر نمیدهم. فکر میکنم هر توضیحی بدهم، زائد است. هر چه لازم است در خلال برنامه، به خصوص در ده دقیقهی اول قطعهای که میتوانید بشنوید، آمده است. تنها نکتهی مهمی که باید افزوده شود، همان است که در عنوان مطلب آمده است. این برنامهی هشتاد و سوم گلچین هفته است که گمان میکنم هر کس اهل موسیقی ایرانی باشد و یکایک این برنامههای گلچین هفته را نشنیده باشد، چیزی در زندگیاش کم دارد. گلچین هفته هم مانند بسیاری از برنامههای ماندگار موسیقی ایرانی، حاصل کوشش سایه است.
[audio:http://blog.malakut.org/audio/Golchin-HQ/G.H.%20083_Parisa.mp3][موسيقی] | کلیدواژهها: , حسين عليزاده, پرویز مشکاتيان, پريسا, پير فرزانه, گلچين هفته