۰
از حکمت‌های عین‌القضات
«عجبا بنی آدم! مصطفی – صلعم – چنین می‌گوید: لو علمت البهائم من الموت لما أکلتم منها سمینا. در گوشه‌یی هر روز ساعتی خلوتی می‌کن و می‌گوی: مرگ! مرگ! تا بود که انتباهی پدید آید. اکثروا ذکر هادم اللذات فوالذی نفس محمد بیده لو تعلمون ما أعلم، لضحکتم قلیلا و لبکیتم کثیرا. گفتند: یا رسول الله هادم اللذات چه بود؟ گفت: مرگ. «ولتجدنهم أحرص الناس علی الحیاه الدنیا» صفت کافران است. تا کی قرآن را راست کنی و فهم نکنی؟ أُنزل القرآن لیعمل به فاتخذتم درسته عملا. خواندن و فهم نکردن بچه کار آید. رب تال للقرآن والقرآن یلعنه، فراموش مکن که شرط نیست.»
نامه ۴۱، ص ۳۲۶، ج ۱. نامه‌ها
[نامه‌ی عين‌القضات] | کلیدواژه‌ها: , ذکر, عين‌القضات همدانی, مرگ, هادم‌اللذات